คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 314/2496

โจทก์ฟ้องหาว่าจำเลยกระทำผิดฐานพยายามปล้นทรัพย์และทำร้ายร่างกายภริยาเจ้าทรัพย์มีบาดเจ็บขอให้ลงโทษจำเลยฐานพยายามปล้นทรัพย์ตามมาตรา 301 และ 60 นั้น เมื่อทางพิจารณาได้ความว่า จำเลยมีความผิดเพียงฐานทำร้ายร่างกายตามมาตรา 254 ศาลก็ย่อมลงโทษจำเลยตามมาตรา 254 ได้.

(อ้างฎีกาที่ 494/2490)

โจทก์ฟ้องหาว่าจำเลยบุกรุก ทำร้ายร่างกายและพยายามปล้นทรัพย์ ตาม ก.ม.ลักษณะอาญามาตรา ๓๒๘ , ๓๒๙, ๓๐๑, ๖๐,๖๓.

จำเลยปฎิเสธ

ศาลชั้นต้นพิพากษาลงโทษจำเลยตามมาตรา ๒๕๔ จำคุก ๒ ปี คำขอนอกจากนั้นให้ยก

โจทก์จำเลยอุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

จำเลยฎีกา

ศาลฎีการเห็นว่า เรื่องนี้โจทก์ฟ้องหาว่าจำเลยกระทำผิดพยายามปล้นทรัพย์ และทำร้ายร่างกายภริยาเจ้าทรัพย์มีบาดเจ็บขอให้ลงโทษฐานพยายามปล้นทรัพย์ตามมาตรา ๓๐๑ และ ๖๐ แต่ทางพิจารณาได้ความว่า จำเลยมีความผิดเพียงฐานทำร้ายร่างกายตามมาตรา ๒๕๔ ศาลลงโทษตามมาตรา ๒๕๔ ได้ ดังแบบอย่างคำพิพากษาฎีกาที่ ๔๙๔/๒๔๙๐ .

จึงพิพากษายืน.