คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 316/2479

อุทธรณ์ที่กล่าวเพียงว่าศาลชั้นต้นพิจารณาคลาดเคลื่อนจากทางพิจารณาแลบทกฎหมายหลายประการโดยมิได้ระบุข้อเท็จจริงโดยย่อหรือข้อกฎหมายนั้น ศาลไม่รับวินิจฉัย

คดีนี้โจทก์ยื่นฟ้องเมื่อวันที่ ๑๐ ตุลาคม พ.ศ.๒๔๗๘ หาว่าจำเลยปล้นทรัพย์ซึ่งศาลชั้นต้นพิพากษาให้จำคุกจำเลย ๑๐ ปีตามมาตรา ๓๐๑

จำเลยอุทธรณ์คัดค้านว่า ศาลชั้นต้นพิพากษาคดีคลาดเคลื่อนจากทางพิจารณาแลข้อกฎหมายหลายประการ

ศาลอุทธรณ์เห็นว่าตามมาตรา ๑๙๓ วรรค ๒ แห่งประมวลวิธีพิจารณาอาญา อุทธรณ์ทุกฉะบับต้องระบุข้อเท็จจริงโดยย่อ แลข้อกฎหมายที่ยกขึ้นอ้างอิงเป็นลำดับ แต่อุทธรณ์จำเลยมิได้ระบุข้อเท็จจริงหรือข้อกฎหมายว่าศาลชั้นต้นพิพากษาคดีคลาดเคลื่อนในข้อใด จึงเป็นอุทธรณ์ที่ไม่ควรรับไว้พิจารณา จึงให้ยกอุทธรณ์จำเลยเสีย

ศาลฎีกาตัดสินยืนตาม