โจทก์ฟ้องว่า โจทก์และนางเซี้ยงเจียงเป็นเจ้าของรถยนต์คันหมายเลขทะเบียนน.ว.12319 โจทก์ได้นำรถยนต์คันดังกล่าวไปประกันภัยไว้กับจำเลยเพื่อความเสียหายต่อทรัพย์สินของบุคคลภายนอก ต่อมาในระหว่างอายุสัญญาประกันภัย รถโจทก์ชนกับรถยนต์ของห้างหุ้นส่วนจำกัดเชียงใหม่ไทยขนส่งจำเลยจัดการซ่อมรถให้คู่กรณีชดใช้ค่าเสียหายเพื่อความบาดเจ็บ และมรณะแต่ไม่สามารถตกลงกันได้เกี่ยวกับค่าเสียหายของสินค้าที่บรรทุกในรถคู่กรณีห้างหุ้นส่วนจำกัดเชียงใหม่ไทยขนส่งได้ฟ้องนางเซี้ยงเจียงต่อศาลแพ่งคดีถึงที่สุดโดยศาลฎีกาพิพากษาให้นางเซี้ยงเจียงชดใช้ค่าเสียหาย เมื่อนางเซี้ยงเจียงแพ้คดี โจทก์ต้องรับผิดร่วมด้วย ขอให้จำเลยใช้เงินให้โจทก์
จำเลยให้การต่อสู้คดีหลายประการและต่อสู้ว่า โจทก์ฟ้องคดีเมื่อพ้นกำหนดสองปีนับแต่วันวินาศภัย คดีโจทก์จึงขาดอายุความขอให้ยกฟ้อง
ศาลชั้นต้นวินิจฉัยว่า คดีโจทก์ขาดอายุความ พิพากษายกฟ้อง
โจทก์อุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษากลับ ให้จำเลยชำระเงิน 138,500 บาทพร้อมดอกเบี้ยแก่โจทก์
จำเลยฎีกา
ศาลฎีกาฟังข้อเท็จจริงว่า โจทก์ได้นำรถยนต์คันหมายเลขทะเบียน น.ว.12319ประกันภัยไว้กับจำเลย ต่อมารถยนต์คันดังกล่าวได้ชนกับรถยนต์ของห้างหุ้นส่วนจำกัดเชียงใหม่ไทยขนส่งในระหว่างอายุสัญญาประกันภัย จำเลยยอมซ่อมรถให้คู่กรณีชดใช้ค่าเสียหายเพื่อความบาดเจ็บและมรณะ แต่ไม่สามารถตกลงกันได้เกี่ยวกับค่าเสียหายของสินค้าที่บรรทุกอยู่ในรถคู่กรณี ห้างหุ้นส่วนจำกัดเชียงใหม่ไทยขนส่งจึงฟ้องนางเซี้ยงเจียงซึ่งเป็นเจ้าของรถยนต์คันหมายเลขทะเบียน น.ว.12319 ร่วมกับโจทก์ต่อศาลแพ่ง คดีถึงที่สุดโดยศาลฎีกาพิพากษาให้นางเซี้ยงเจียงชดใช้ค่าเสียหาย พร้อมด้วยดอกเบี้ย ตามคดีหมายเลขแดงที่ 9248/2521 ของศาลแพ่งในการสู้คดีดังกล่าวจำเลยเป็นผู้ออกค่าใช้จ่ายและค่าทนายความของฝ่ายนางเซี้ยงเจียงทนายความของนางเซี้ยงเจียงเป็นทนายความประจำบริษัทจำเลย แล้ววินิจฉัยปัญหาข้อกฎหมายว่า การที่จำเลยยอมชดใช้ค่าซ่อมรถให้แก่ห้างหุ้นส่วนจำกัดเชียงใหม่ไทยขนส่ง กับการที่จำเลยยอมชดใช้ค่าเสียหายให้แก่ผู้บาดเจ็บและมรณะเนื่องจากอุบัติเหตุอันเกิดจากการใช้รถยนต์คันที่จำเลยรับประกันภัย ทั้งจำเลยยังเป็นผู้ออกค่าใช้จ่ายและค่าทนายความในการสู้คดีให้แก่ฝ่ายเจ้าของรถยนต์คันที่จำเลยรับประกันภัยอีกด้วย แสดงว่าจำเลยยอมรับผิดตามกรมธรรม์ประกันภัยที่ทำไว้แก่โจทก์อันถือได้ว่าจำเลยรับสภาพต่อโจทก์ด้วยการใช้เงินให้บางส่วน หรือทำการอย่างใดอย่างหนึ่งอันปราศจากเคลือบคลุมสงสัยตระหนักเป็นปริยายว่ายอมรับสภาพตามสิทธิเรียกร้องในกรมธรรม์ประกันภัย อายุความย่อมสะดุดหยุดลงตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 172 ศาลฎีกาพิพากษาคดีหมายเลขแดงที่ 9248/2521 ของศาลแพ่งเมื่อวันที่ 1 ธันวาคม 2523 เหตุที่ทำให้อายุความตามสิทธิเรียกร้องในกรมธรรม์ประกันภัยสะดุดหยุดลงจึงสุดสิ้นเมื่อวันที่ 1 ธันวาคม 2523 ฉะนั้นการที่โจทก์ฟ้องคดีนี้เมื่อวันที่ 17 สิงหาคม 2524 จึงไม่ขาดอายุความตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 882 วรรคแรก
พิพากษายืน