คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 322/2472

ลักษณพะยาน ในคดีอาญาพะยานโจทก์จำเลยต่างเบิกความสมด้วยกันทั้ง 2 ฝ่ายต้องยกประโยชน์ให้จำเลย

คดีนี้ศาลเดิมตัดสินว่าจำเลยมีความผิดตาม ม.๒๔๙-๖๐ ให้จำคุก ๑๐ ปีแลเพิ่มเติมโทษตาม ม.๗๓ อีกกึ่งหนึ่งเป็นจำคุก ๑๕ ปี

ศาลฎีกาแลศาลอุทธรณ์เห็นว่าพะยานโจทก์จำเลย ซึ่งอยู่ในฐานที่เดียวกันต่างเบิกความสมด้วยกันทั้ง ๒ ฝ่าย คือพะยานโจทก์จำเลยเอาปืนต่อยถูกหลังนายแผน ๆ วิ่งหนี จำเลยใช้ปืนยิงไปทางนายแผน ๑ นัดแลวิ่งไล่ตามไป ฝ่ายพะยานจำเลยว่านายดำพวกของนายแผนเป็นผู้เอาปืนยิงจำเลย แต่ไม่ถูกแล้วนายดำ นานแผนก็พากันวิ่งหนีไปดังนี้ คดีตกอยู่ในฐานสงสัยว่า จำเลยจะมิได้กระทำผิด จึงตัดสินยกฟ้องโจทก์ ปล่อยจำเลยไป