คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 3233/2527

ศาลชั้นต้นนัดสืบพยานโจทก์นัดแรกเวลา 8.30 นาฬิกา โจทก์จำเลยทราบนัดโดยชอบแล้ว ครั้นถึงกำหนดนัดโจทก์จำเลยไม่มาศาลโดยไม่มีฝ่ายใดร้องขอเลื่อนคดีหรือแจ้งเหตุขัดข้องให้ศาลทราบ ศาลชั้นต้นจึงมีคำสั่งให้จำหน่ายคดีตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 200 ดังนี้ โจทก์จะมาร้องขอให้เพิกถอนคำสั่งดังกล่าวโดยอ้างว่ามิได้จงใจขาดนัดพิจารณา เนื่องจากได้มอบให้เสมียนทนายมายื่นคำร้องขอเลื่อนคดี แต่เสมียนทนายเชื่อตามบัญชีนัดความซึ่งปิดไว้ที่กระดานหน้าศาลที่ระบุว่าศาลนัดพิจารณาตอนบ่าย จึงมิได้ยื่นคำร้องขอเลื่อนคดีในตอนเช้า หาได้ไม่ เพราะเสมียนทนายโจทก์ชอบที่จะยื่นคำร้องดังกล่าวต่อศาลตามที่ได้รับมอบหมาย การที่เสมียนทนายโจทก์ไม่ทำในสิ่งที่ควรทำจะถือว่าศาลชั้นต้นดำเนินกระบวนพิจารณาโดยผิดระเบียบหาได้ไม่

สืบเนื่องจากโจทก์ฟ้องจำเลยให้ชำระเงินตามเช็คสองฉบับพร้อมดอกเบี้ยจำเลยให้การปฏิเสธ ศาลชั้นต้นนัดสืบพยานโจทก์แล้วกำหนดให้จำเลยสืบพยานก่อนในวันที่ ๑ ตุลาคม ๒๕๒๕ เวลา ๘.๓๐ นาฬิกา โจทก์จำเลยทราบนัดโดยชอบแล้วครั้นถึงวันนัดโจทก์จำเลยไม่มาศาลโดยมิได้ร้องขอเลื่อนคดีหรือแจ้งเหตุขัดข้อง ศาลชั้นต้นมีคำสั่งว่าคู่ความทั้งสองฝ่ายขาดนัดพิจารณาให้จำหน่ายคดีตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา ๒๐๐ ต่อมาโจทก์ยื่นคำร้องว่ามิได้จงใจขาดนัดพิจารณาเพราะทนายโจทก์ป่วยจึงให้เสมียนทนายมายื่นคำร้องขอเลื่อนคดี ปรากฏว่าตามบัญชีนัดพิจารณาระบุว่านัดเวลาบ่ายเสมียนทนายจึงนำคำร้องกลับตอนบ่ายวันเดียวกัน ทนายโจทก์ขอให้นายวารินทร์มาว่าความแทนจึงทราบว่าศาลมีคำสั่งจำหน่ายคดีไปแล้ว ขอให้เพิกถอนคำสั่ง

ศาลชั้นต้นยกคำร้อง

โจทก์อุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า ในวันเริ่มต้นสืบพยานศาลชั้นต้นกำหนดวันเวลาไว้ โจทก์จำเลยทราบวันเวลานัดสืบพยานโดยแน่นอนแล้วครั้นถึงกำหนดนัดปรากฏว่าทั้งโจทก์จำเลยไม่มาศาลโดยไม่มีฝ่ายใดร้องขอเลื่อนคดีหรือแจ้งเหตุขัดข้องให้ศาลทราบ ศาลชั้นต้นจึงมีคำสั่งให้จำหน่ายคดีตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่งมาตรา ๒๐๐ นั้น เมื่อทนายโจทก์มอบให้เสมียนทนายมายื่นคำร้องขอเลื่อนคดี ก็ชอบที่เสมียนทนายจะยื่นคำร้องดังกล่าวต่อศาลตามที่ได้รับมอบหมาย แม้ยังไม่ถึงเวลานัดก็ยื่นได้ การที่เสมียนทนายโจทก์ไม่ทำในสิ่งที่ควรทำ กลับเชื่อตามบัญชีนัดความซึ่งปิดไว้ที่กระดาษหน้าศาล จะถือว่าศาลชั้นต้นดำเนินกระบวนพิจารณาโดยผิดระเบียบหาได้ไม่

พิพากษายืน