คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 325/2481

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยสมคบกันลักทรัพย์ รุ่งขึ้นสมคบกันเรียกค่าไถ่ทรัพย์ที่ลักมาหรือรับไว้โดยรู้อยู่ว่าเป็นของร้าย ขอให้ลงโทษตาม ม.295,321 ดังนี้ ศาลจะลงโทษจำเลยตาม ม.321 ไม่ได้ เพราะข้อความที่บรรยายไม่เป็นไปในทางความผิดฐานรับของโจร

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยสมคบกันลักทรัพย์เจ้าพนักงานไปพบจะเข้าจับจำเลย ๆ หนีไปได้รุ่งขึ้นจำเลยสมคบกันไปเรียกค่าไถ่ทรัพย์ที่จำเลยลักมาหรือรับไว้โดยรู้อยู่ว่าเป็นของร้ายที่ได้มาจากการกระทำผิดกฎหมาย ขอให้ลงโทษตาม ม.๒๙๓,๒๙๔,๒๙๕,๓๒๑

จำเลยให้การปฏิเสธ

ศาลชั้นต้นลงโทษจำเลยตาม ม.๓๒๑

ศาลฎีกาตัดสินว่าฟ้องของโจทก์มิได้บรรยายความผิดไปในทางรับของโจรจึงลงโทษจำเลยไม่ได้ จึงพิพากษายกฟ้องยืนตามศาลอุทธรณ์