คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 325/2486

ข้อความไนสัญญามีว่า จำเลยทำสัญญาซื้อข้าวเหนียวกล้องไหย่ซึ่งจำเลยไห้การโต้แย้งว่า ข้าวที่โจทส่งไห้จำเลยไม่ถูกต้องชนิดไนสัญญา ข้าวเหนียวชนิดตามสัญญาคือข้าวเหนียวกล้องหย่างดีชนิดสีครั้งเดียว ไม่ต้องขัดมัน ดังนี้ถือว่าเปนข้อเท็ดจิงที่จำเลยนำสืบ ได้หาไช่เปนการสืบเพิ่มเติมหรือแก้ไขข้อความไนสัญญาไม่แต่เปนการสืบอธิบายความหมายพิเสสแห่งถ้อยคำ

โจทกล่าวว่า จำเลยได้ทำสัญญาซื้อข้าวเหนียวกล้องไหย่ 5000 กะสอบ จำเลยได้รับมอบไปแล้ว ส่วนที่เหลืออีก 3270 กะสอบ จำเลยไม่ยอมรับมอบตามกำหนดสัญญา โจทจึงนำข้าวออกขายทอดตลาดได้เงินสุทธิต่ำกว่า จำนวนตามสัญญา จึงขอไห้สาลบังคับจำเลยไห้ไช้เงิน

จำเลยไห้การว่า โจทส่งข้าวไห้ไม่ถูกต้องตามตัวหย่างและชนิดไนสัญญา จำเลยจึงไม่ต้องรับผิด

ไนชั้นพิจารนาคงมีปัญหาที่โต้เถียงกันกล่าวคือ ไนสัญญามีว่า "ข้าวเหนียวกล้องไหม่ฝ่ายโจทว่า โจทมีข้าวตามสัญญาแล้ว จำเลยไม่ยอมรับ ฝ่ายจำเลยเถียงว่า ข้าวของโจทเปนชนิดหักปนหย่อนคุนภาพไม่ถูกต้องชนิดไนสัญญา ข้าวเหนียวชนิดตามสัญญาคือข้าวเหนียวกล้องไหย่อย่างดีชนิดสีครั้งเดียวไม่ต้องขัดมัน

สาลชั้นต้นเห็นว่า การที่จำเลยเถียงว่าคำว่า "ข้าวเหนียวกล้องไหม่" มีความหมายว่าเปนข้าวเหนียวกล้องไหย่หย่างดีชนิดไม่ต้องขัดมันนั้น เท่ากับขอสืบแก้ไขเพิ่มเติมสัญญาต้องห้ามตาม ป.ว.พ. มาตรา 94 (ข) สาลอุธรน์พิพากสายืน

จำเลยดีกา สาลดีกาเห็นว่า คำว่า "ข้าวเหนียวกล้องไหย่ " จะเปนข้าวชนิดไดถูกต้องตามข้าวที่โจทอ้างจะส่งไห้จำเลยหรือไม่นั้น เปนข้อเท็ดจิงที่คู่ความย่อมนำสืบได้ เพราะไม่ไช่เปนการสืบเพิ่มเติมแก้ไขแต่เปนการสืบอธิบายความหมายพิเสสแห่งถ้อยคำ และจำเลยก็ไห้การสู้ไว้ชัดเจนแล้ว จึงพิพากสายกคำพิพากสาสาลอุธรน์ ไห้สาลแพ่งสืบพยานโจทจำเลยไนประเด็นข้อนี้ แล้วพิพากสาไหม่ตามรูปความ