คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 3282/2524

ในคดีอาญาที่พนักงานอัยการเป็นโจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยในความผิดฐานบุกรุกและมีคำขอให้จำเลยและบริวารออกจากที่ดินที่บุกรุกด้วย แม้ศาลพิพากษาลงโทษจำเลยในความผิดฐานบุกรุก ก็ต้องยกคำขอที่ให้จำเลยและบริวารออกจากที่ดินที่บุกรุก เพราะไม่มีกฎหมายให้อำนาจศาลสั่งตามคำขอเช่นนั้นได้

โจทก์ฟ้องว่า จำเลยบุกรุกเข้าไปในที่ดินของนางนกหริ่งผู้เสียหาย เพื่อถือการครอบครองอสังหาริมทรัพย์ดังกล่าว และขู่เข็ญผู้เสียหายว่าจะใช้กำลังประทุษร้าย อันเป็นการรบกวนการครอบครองอสังหาริมทรัพย์ของผู้เสียหายโดยปกติสุข ขอให้ลงโทษตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 362, 365 ให้จำเลยและบริวารออกจากที่ดินที่บุกรุก

จำเลยให้การปฏิเสธ

ศาลชั้นต้นพิพากษาว่าจำเลยมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 365 ลงโทษจำคุก ให้จำเลยและบริวารออกจากที่ดินที่บุกรุก

จำเลยอุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์พิพากษากลับ ให้ยกฟ้อง

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาวินิจฉัยข้อเท็จจริงว่า จำเลยมีเจตนาบุกรุกที่ดินของผู้เสียหายอันเป็นความผิดอาญา และจำเลยได้ขู่เข็ญว่าจะใช้กำลังประทุษร้ายผู้เสียหาย จำเลยจึงมีความผิดตามฟ้อง

พิพากษากลับ ให้บังคับคดีตามคำพิพากษาศาลชั้นต้น แต่คำขอให้จำเลยและบริวารออกจากที่ดินที่บุกรุก ไม่มีกฎหมายให้อำนาจศาลสั่งตามคำขอได้ จึงให้ยกคำขอดังกล่าว