คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 3292/2535

การที่จำเลยขับรถจักรยานยนต์ตามผู้เสียหาย แล้วจอดรถขวางหน้ารถจักรยานยนต์ที่ผู้เสียหายนั่งมา หลังจากนั้นผู้เสียหายถูกพวกของจำเลยทำร้าย แม้จำเลยจะไม่ได้ลงมือทำร้ายผู้เสียหายก็ถือได้ว่าจำเลยเป็นตัวการทำร้ายร่างกายผู้เสียหายด้วย

โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 294,297, 83

จำเลยให้การปฏิเสธ

ศาลชั้นต้นพิพากษายกฟ้อง

โจทก์อุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์ภาค 2 พิพากษากลับ จำเลยกระทำผิดตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 295, 83 ให้จำคุก 1 ปี

จำเลยฎีกา

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า ข้อเท็จจริงรับฟังได้ว่าจำเลยอยู่ในที่เกิดเหตุด้วย โดยก่อนเกิดเหตุได้ขับรถจักรยานยนต์ตามผู้เสียหายทั้งสองมาและจอดรถขวางหน้ารถจักรยานยนต์ที่ผู้เสียหายทั้งสองนั่งมา เมื่อผู้เสียหายทั้งสองถูกกลุ่มคนที่มากับจำเลยทำร้ายแม้จะไม่ปรากฏว่าจำเลยเป็นผู้ลงมือทำร้ายด้วย พฤติการณ์ของจำเลยในการขับรถยนต์มาขวางหน้ารถจักรยานยนต์ที่ผู้เสียหายทั้งสองนั่งมา และผู้เสียหายถูกพวกของจำเลยทำร้ายร่างกายดังนี้ ย่อมถือได้ว่าจำเลยเป็นตัวการที่ทำร้ายร่างกายผู้เสียหายทั้งสองด้วย

พิพากษายืน