คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 331/2486

โจทฟ้องว่าจำเลยรับจ้างกะทำชำเราสำส่อน จำเลยไห้การปติเสส เปนหน้าที่โจทจะต้องนำสืบว่าจำเลยรับจ้างกะทำชำเราสำส่อนคือเปนหยิงนครโสเพนีแล้วส่วนข้อที่ไม่ได้รับอนุญาตเปนหน้าที่จำเลยจะต้องนำสืบสาลล่างยังไม่ได้พิจารนาวินิจฉัยข้อเท็ดจิงข้อได สาลดีกามีอำนาดย้อนสำนวนไปไห้สาลชั้นต้นพิจารนาข้อเท็ดจิงและพิพากสาไหม่ตามรูปความได้

โจทฟ้องขอไห้ลงโทสจำเลยตาม พ.ร.บ.ป้องกันสัญจรโรค ร.ส.๑๒๗ และ ก.ม.อาญา ม.๒๙๗

จำเลยไห้การปติเสส

สาลชั้นต้นพิจารนาแล้ว พิพากสาลงโทสจำเลยถานชิงทรัพย์จำคุก ๑ ปี ๕ เดือน ส่วนข้อหาถานเปนหยิงนครโสเพนีรับจ้างทำชำเราไห้ยกเสีย โดยพิจารนาไม่ได้ความว่าจำเลยไม่ได้รับอนุญาตจากเจ้าพนักงานย่อมลงโทสไม่ได้ เพราะการเปนหยิงนครโสเพนีถ้าได้รับอนุญาตก็ไม่ผิด

โจทอุธรน์ ไนข้อหาไห้ลงโทสถานประพรึตตนเปนหยิงนครโสเพนีไม่ได้รับอนุญาตอีกถานหนึ่ง สาลอุธรน์คงพิพากสายืน

โจทดีกา สาลดีกาเห็นว่าคดีเรื่องนี้ตามที่โจทฟ้องและจำเลยไห้การปติเสสนอกข้อหานั้น พึงเปนที่เห็นได้ว่าจำเลยปติเสสข้อเท็ดจิงที่ว่าจำเลยรับจ้างกะทำชำเราสำส่อนเปนข้อต้น เมื่อจำเลยไม่ได้รับจ้างกะทำชำเราสำส่อนคือเปนหยิงนครโสเพนีจิงแล้ว ข้อที่ว่าจำเลยไม่ได้รับไบอนุญาตก็เปนที่สันนิถานได้จากการกะทำของจำเลยและจากคำไห้การของจำเลยเองจำเลยจะพ้นผิดก็ต่อเมื่อสืบหักล้างข้อสันนิถานนั้นได้ว่าความจิงจำเลยได้อนุญาตแล้วแต่ข้อเท็ดจิงข้อนี้ สาลชั้นต้นและสาลอุธรน์ยังไม่ได้พิจารนาวินิฉัยไห้ปรากต จึงไห้ยกคำพิพากสาสาลล่าง ไห้สาลจังหวัดพิจารนาไนข้อเท็ดจิงและพิพากสาไหม่ตามรูปความ