คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 3324/2522

ฟ้องว่าจำเลยมีแอมเฟตามีนไฮโดรคลอไรด์ไว้ในครอบครอง6 เม็ด และขายแก่ผู้มีชื่อไป หมายความชัดเจนว่าจำเลยขายไปหมด เป็นความผิดกรรมเดียว ข้อที่ว่าจำเลยจำหน่าย 1 เม็ด เหลือ 5 เม็ด ไม่ได้กล่าวในฟ้อง

ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยมีความผิดตามพระราชบัญญัติวัตถุที่ออกฤทธิ์ต่อจิตและประสาท พ.ศ. 2518 มาตรา 13, 22, 89, 106 ประมวลกฎหมายอาญามาตรา 91 จำคุก 2 ปี 6 เดือน ของกลางริบ ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้ว่ามีความผิดกรรมเดียวตาม มาตรา 13, 89 โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาวินิจฉัยข้อกฎหมายว่า "ตามคำฟ้องของโจทก์ได้บรรยายไว้ชัดว่าตามวันเวลาที่โจทก์กล่าวหา จำเลยได้มีแอมเฟตามีนไฮโดรคลอไรด์ไว้ในครอบครองจำนวน 6 เม็ด และจำเลยได้ขายแอมเฟตามีนไฮโดรคลอไรด์ดังกล่าวให้แก่ผู้มีชื่อไป คำบรรยายฟ้องดังนี้มีความหมายชัดเจนแสดงว่าจำเลยมีแอมเฟตามีนจำนวน6 เม็ด แล้วจำหน่ายไปทั้งหมดไม่มีเหลืออยู่ที่จำเลยอีก แม้จะได้ความตามทางพิจารณาว่า หลังจากจำเลยขายแอมเฟตามีนไป 1 เม็ดแล้ว ยังมีเหลืออยู่ที่จำเลยอีก 5 เม็ด ก็เป็นกรณีที่โจทก์มิได้กล่าวในฟ้อง จะนำข้อเท็จจริงตามที่ได้ความนอกคำฟ้องมาวินิจฉัยให้เป็นโทษแก่จำเลยไม่ได้"

พิพากษายืน