คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 3325/2531

จำเลยออกเช็คให้ จ.ไว้เพื่อเป็นประกันหนี้ตามบันทึกข้อตกลงรับสภาพหนี้ และเพื่อใช้เช็คนั้นดำเนินคดีอาญาแก่จำเลยเพื่อบีบบังคับให้จำเลยชำระหนี้ตามบันทึกดังกล่าว โจทก์ผู้รับโอนเช็คจากจ. ทราบถึงความผูกพันเรื่องเช็คพิพาทระหว่าง จ.กับจำเลยมาโดยตลอด ดังนั้นเมื่อธนาคารตามเช็คปฏิเสธการจ่ายเงินจำเลยจึงไม่มีความผิดตามพระราชบัญญัติว่าด้วยความผิดอันเกิดจากการใช้เช็ค พ.ศ. 2497

โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลย ตามพระราชบัญญัติเช็คฯ ศาลไต่สวนมูลฟ้องแล้วประทับฟ้อง จำเลยให้การปฏิเสธ ศาลชั้นต้นพิพากษาว่าจำเลยกระทำผิดตามฟ้อง จำคุก 1 ปี ศาลอุทธรณ์พิพากษากลับให้ยกฟ้อง โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาฟังข้อเท็จจริงว่า จำเลยออกเช็คตามฟ้องให้แก่นางจิราพร รัตนโกวิน แล้ววินิจฉัยว่า "นางจิราพรรับเช็คตามฟ้องไว้เพื่อเป็นประกันตามบันทึกรับสภาพหนี้ตามเอกสารหมายจ.7 และเพื่อใช้เช็คตามฟ้องดำเนินคดีอาญาแก่จำเลยเพื่อบีบบังคับให้จำเลยชำระหนี้ตามบันทึกรับสภาพหนี้ดังกล่าว ประกอบกับได้ความจากโจทก์ว่าโจทก์ทราบเรื่องจำเลยนำบ้านและที่ดินขายฝากไว้กับนางจิราพร โจทก์ย่อมน่าจะรู้ฐานะทางการเงินของจำเลยพอสมควรและคงไม่ยอมรับชำระหนี้ด้วยเช็คของจำเลยสั่งให้ใช้เงินเป็นจำนวนสูงมากง่าย ๆ ทั้งโจทก์ก็เป็นน้องสามีของนางจิราพรอยู่ด้วยทำให้น่าเชื่อว่า โจทก์คงรู้เห็นถึงความผูกพันเรื่องเช็คตามฟ้องระหว่างนางจิราพรกับจำเลยมาโดยตลอด เมื่อจำเลยออกเช็คตามฟ้องสั่งจ่ายเพื่อเป็นประกันตามบันทึกรับสภาพหนี้และธนาคารตามเช็คปฏิเสธการจ่ายเงิน จะหาว่าจำเลยออกเช็คโดยเจตนาที่จะไม่ให้มีการใช้เงินตามเช็คหรือออกเช็คให้ใช้เงินมีจำนวนสูงกว่าจำนวนเงินที่มีอยู่ในบัญชีไม่ได้จำเลยจึงไม่มีความผิดตามที่โจทก์ฟ้อง ด้วยเหตุผลดังได้วินิจฉัยมา ที่ศาลอุทธรณ์พิพากษามานั้น ศาลฎีกาเห็นพ้องด้วย ฎีกาของโจทก์ฟังไม่ขึ้น"

พิพากษายืน