โจทก์ฟ้องว่า จำเลยมีอาชีพเป็นทนายความรับว่าความแก้ต่างให้แก่จำเลยในคดีอาญาหมายเลขแดงที่ 454/2521 ของศาลมณฑลทหารบกที่ 4 (ศาลจังหวัดพิษณุโลก) ในขณะที่คดีดังกล่าวอยู่ในระหว่างการพิจารณาของศาลจำเลยได้เรียกเงินจากนางเปล่ง กับพวกซึ่งเป็นญาติของจำเลยในคดีดังกล่าว อ้างว่าจะนำไปมอบให้ผู้พิพากษาหัวหน้าศาลและผู้พิพากษาเป็นค่าตอบแทนในการที่จะจูงใจให้พิพากษายกฟ้องคดีดังกล่าวเสีย นางเปล่งกับพวกได้มอบเงินให้จำเลยไปตามที่จำเลยเรียก ขอให้ลงโทษจำเลยตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 143
จำเลยให้การปฏิเสธ
ศาลชั้นต้นพิพากษาว่าจำเลยมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 143 รวมสองกระทง ให้เรียงกระทงลงโทษจำคุกกระทงละ 3 ปี
จำเลยอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
จำเลยฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยปัญหาข้อกฎหมายว่า การที่จำเลยเรียกเงินจากนางเปล่งกับพวก โดยอ้างว่าจะนำไปให้ผู้พิพากษาหัวหน้าศาลและผู้พิพากษาศาลจังหวัดพิษณุโลก เพื่อให้พิพากษายกฟ้องปล่อยตัวจำเลยในคดีอาญาหมายเลขดำที่ 199/2521 ของศาลมณฑลทหารบกที่ 4 (ศาลจังหวัดพิษณุโลก) ในวันเวลาหนึ่ง และต่อมาในวันที่ 6 พฤศจิกายน 2521 จำเลยจึงได้รับเงินจำนวนดังกล่าวจากนางเปล่งกับพวกนั้น เป็นที่เห็นได้ว่า จำเลยมีเจตนาที่จะเรียกและรับเงินจากนางเปล่งกับพวกเพื่อจูงใจผู้พิพากษาหัวหน้าศาลและผู้พิพากษาศาลจังหวัดพิษณุโลก ซึ่งเป็นเจตนาอันเดียวกันมาตั้งแต่แรก และเป็นการกระทำต่อเนื่องในคราวเดียวกันถือได้ว่าเป็นการกระทำกรรมเดียวกัน
พิพากษาแก้เป็นว่า จำเลยมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 143 ให้จำคุก 3 ปี