ศาลชั้นต้น พิจารณา แล้ว พิพากษา ว่า จำเลย มี ความผิด ตามพระราชบัญญัติ ว่าด้วยความผิดอันเกิดจากการใช้เช็ค พ.ศ. 2497 มาตรา 3ให้ เรียง กระทง ลงโทษ ตาม ประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 91 โดย ลงโทษ กระทงแรก สำหรับ เช็ค จำนวน เงิน 200,000 บาท จำคุก 1 ปี กระทง หลัง สำหรับเช็ค จำนวน เงิน 44,000 บาท จำคุก 4 เดือน รวม จำคุก 1 ปี 4 เดือนศาลอุทธรณ์ พิพากษายืน
จำเลย ฎีกา
ศาลฎีกา วินิจฉัย ข้อกฎหมาย ว่า ปัญหา ข้อแรก ที่ จำเลย ฎีกา ว่าการ ที่ โจทก์ อายัด เช็ค 9 ฉบับ นั้น ย่อม ทำ ให้ โจทก์ ไม่ เป็นผู้เสียหาย จาก การ กระทำ ของ จำเลย นั้น เห็นว่า การ ที่ โจทก์ อายัดเช็ค 9 ฉบับ ไม่ ทำให้ โจทก์ พ้นจาก การ เป็น ผู้เสียหาย แต่ อย่างใดเพราะ ปัญหา ข้อนี้ ศาลอุทธรณ์ ฟัง แล้ว ว่า โจทก์ ออก เช็ค 9 ฉบับให้ แก่ จำเลย เพื่อ ประกัน หนี้ ตาม เช็ค ที่ จำเลย ออก ให้ แก่ โจทก์เมื่อ ธนาคาร ปฏิเสธ การ จ่ายเงิน ตาม เช็ค ที่ จำเลย ออก ให้ โจทก์โจทก์ จึง ได้ อายัด เช็ค ทั้ง 9 ฉบับ นั้น เมื่อ เช็ค 9 ฉบับ ที่โจทก์ ออก ให้ แก่ จำเลย ดังกล่าว แล้ว เป็น เช็ค ประกัน หนี้ ที่โจทก์ มี ต่อ จำเลย และ โจทก์ อายัด เช็ค นั้น เมื่อ โจทก์ ไม่ ได้ รับเงิน ตาม เช็ค ที่ จำเลย ออก ให้ ซึ่ง เป็น เหตุ ให้ โจทก์ ไม่ มีหนี้ ต่อ จำเลย โจทก์ จึง คง ได้ รับ ความ เสียหาย จาก การ ที่ ไม่ได้ รับ เงิน ตาม เช็ค ที่ จำเลย ออก ให้ แก่ โจทก์ อยู่ และ เมื่อเช็ค ตาม ฟ้อง ที่ จำเลย ออก ให้ แก่ โจทก์ นั้น เป็น เช็ค ที่ จำเลยออก โดย จำเลย มี หนี้ ต่อ โจทก์ แต่ เช็ค ที่ โจทก์ อายัด นั้น เป็นเช็ค ที่ โจทก์ ไม่ มี หนี้ ที่ จะ ต้อง ชำระ ให้ แก่ จำเลย อีก ต่อไปแล้ว ดังนั้น จึง ถือ ไม่ ได้ ว่า โจทก์ ไม่ ได้ รับ ความ เสียหาย และไม่ เป็น ผู้เสียหาย ตาม กฎหมาย ดัง ที่ จำเลย ฎีกา การ ที่ จำเลยออก เช็ค โดย เจตนา ที่ จะ ไม่ ให้ มี การ ใช้ เงิน ตาม เช็ค นั้นเป็น การ กระทำ ที่ เป็น ความผิด ตาม พระราชบัญญัติว่าด้วยความผิดอันเกิดจากการใช้เช็ค และ ทำให้ โจทก์ เป็น ผู้ เสียหายตาม กฎหมาย ด้วย การ อายัด เช็ค ของ โจทก์ ไม่ ทำ ให้ จำเลย หลุด พ้นจาก การ กระทำ ความผิด ที่ ได้ กระทำ ไป แล้ว และ ไม่ ทำ ให้ โจทก์พ้น จาก การ เป็น ผู้ เสียหาย ตาม กฎหมาย แต่ อย่างใด ด้วย
ที่ จำเลย ฎีกา ใน ปัญหา ข้อ ต่อไป ว่า เช็ค ตาม ฟ้อง ออก เนื่อง ในการ เล่น แชร์ เปียหวย จึง ไม่ อาจ เป็น ความผิด ตาม พระราชบัญญัติว่าด้วยความผิดอันเกิดจากการใช้เช็คได้นั้น เห็นว่า การ กระทำ ที่ จะเป็น ความผิด ตาม พระราชบัญญัติ ว่าด้วยความผิดอันเกิดจากการใช้เช็คนั้น จะ ต้อง เป็น การ กระทำ อัน เป็น ความผิด ตาม ที่ มาตรา 3 แห่งพระราชบัญญัติ ว่าด้วยความผิดอันเกิดจากการใช้เช็ค บัญญัติ ไว้ เมื่อข้อเท็จจริง คดีนี้ เป็น อัน ยุติ แล้ว ว่า จำเลย ออก เช็ค ตาม ฟ้องให้ แก่ โจทก์ โดย เจตนา ที่ จะ ไม่ ให้ มี การ ใช้ เงิน ตาม เช็ค นั้นจำเลย จึง มี ความผิด ตาม พระราชบัญญัติว่าด้วยความผิดอันเกิดจากการใช้เช็คแล้ว ไม่ ว่า การ ออก เช็ค ของจำเลย นั้น จะ ออก เนื่อง ใน การ เล่น แชร์ เปียหวย หรือไม่ และการ ออก เช็ค เนื่องจาก การ เล่น แชร์ เปียหวย นั้น ไม่ ได้ เป็นข้อยกเว้น ตาม กฎหมาย ว่า ไม่ เป็น ความผิด ตาม พระราชบัญญัติว่าด้วยความผิดอันเกิดจากการใช้เช็ค แต่ อย่างใด ฎีกา ของ จำเลย ทุก ข้อฟัง ไม่ ขึ้น
พิพากษายืน