คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 335/2479

การที่ศาลล่างยกคำพะยานซึ่งไม่มีในสำนวนมาวินิจฉัยเป็นการผิดด้วยวิธีพิจารณาซึ่งคู่ความฎีกาได้ โดยถือว่าเป็นปัญหาข้อกฎหมาย ในกรณีเช่นนี้ศาลฎีกามีอำนาจวินิจฉัยข้อเท็จจริงได้

คดีนี้ศาลชั้นต้นฟังว่าจำเลยได้ฉุดคร่า ย.เจ้าทุกข์ แล้วใช้กำลังข่มขืนใจกระทำชำเราเจ้าทุกข์ พิพากษาว่าจำเลยมีผิดตาม ม.๒๗๖ แล ๒๔๓ ให้จำคุกไว้ ๔ ปี

ศาลอุทธรณ์ตัดสินยืน

จำเลยฎีกาว่า ศาลอุทธรณ์ยกคำของ ช.ซึ่งไม่มีในสำนวนขึ้นเป็นข้อวินิจฉัย ผิดด้วยวิธีพิจารณา

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า ฎีกาจำเลยฟังขึ้น โจทก์มิได้นำ ช.มาสืบตามอ้างระบุไว้ เห็นว่าที่ศาลอุทธรณ์พิพากษาไปเป็นการผิดวิธีพิจารณา ศาลฎีกามีอำนาจพิจารณาคดีเรื่องนี้ทั้งในข้อกฎหมายแลข้อเท็จจริง แลฟังข้อเท็จจริงว่าพะยานโจทก์ยังไม่พอฟังว่าจำเลยได้กระทำผิด จึงพิพากษากลับศาลล่างทั้ง ๒ ให้ยกฟ้องโจทก์