คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 338/2482

คำขอให้ทำลายต้นยางซึ่งปลูกขึ้นโดยมิได้รับอนุญาตเป็นคำขอทางอาญาโจทก์ไม่จำต้องเสียค่าธรรมเนียมขึ้นมา

จำเลยปลูกต้นยางพาราขึ้นใหม่ ๓๕ ต้นโดยมิได้รับอนุญาตจากเจ้าพนักงาน

ศาลชั้นต้นลงโทษจำเลย ส่วนคำขอให้ทำลายต้นยางไม่วินิจฉัย เพราะเป็นคำขอทางแพ่ง โจทก์ไม่เสียค่าธรรมเนียมขึ้นมา

ศาลฎีกาพร้อมกันวินิจฉัยว่าตามความใน ม.๑๕ แห่ง พ.ร.บ.ควบคุมยางปรากฎชัดว่าคำขอให้ทำลายต้นยางซึ่งปลูกโดยมิได้รับอนุญาตนั้นเป็นคำขอทาง-อาญาเพราะเป็นผลบังคับพิเศษแก่สิ่งซึ่งเป็นเหตุแห่งความผิดนั้นเอง จึงไม่ต้องเสียค่าธรรมเนียม ตามประมวลวิธีพิจารณาอาญา ม.๒๕๒