คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 34/2499

การที่จำเลยเก็บผักสะตอในที่ซึ่งผู้เสียหายและจำเลยยังเถียงกรรมสิทธิในเรื่องที่ดินและต้นสะตอรายนี้อยู่โดยมีเหตุผลนั้นย่อมฟังไม่ได้ว่าจำเลยเก็บสะตอไปโดยการทุจริตอันเป็นผิดฐานลักทรัพย์

คดีนี้โจทก์ฟ้องว่าจำเลยลักสะตอซึ่งปลูกไว้ในสวน 107 ผักราคา15 บาท ขอให้ลงโทษตามกฎหมายอาญา มาตรา 288, 292 จำเลยต่อสู้ว่าต้นสะตอและที่ดินเป็นของจำเลยจับจองและครอบครองมา 18, 19 ปีแล้วและที่ดินและต้นสะตอรายนี้จำเลยเคยฟ้องห้ามนายจำเริญเข้ามาเกี่ยวข้อง

ศาลชั้นต้นพิพากษาว่าจำเลยมีความผิดตาม มาตรา 292 จำคุก 2 เดือน

ศาลอุทธรณ์พิพากษากลับให้ยกฟ้อง

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่าคดีนี้เป็นความแพ่งโดยจำเลยกับนางหยาเถียงกรรมสิทธิ์ในเรื่องที่ดินและต้นสะตอรายนี้กันอยู่ ทางพิจารณาไม่ได้ความแน่นอนว่าจำเลยรู้อยู่แล้วว่าสะตอรายนี้ไม่ใช่ของจำเลยทั้งจำเลยก็มีเหตุผลที่จะถือได้ว่าสะตอรายนี้เป็นของจำเลยอยู่เหมือนกัน จึงฟังไม่ได้ว่าจำเลยเก็บเอาสะตอรายนี้ไปโดยการทุจริตอันเป็นผิดฐานลักทรัพย์

พิพากษายืน