คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 341/2473

ป้องกัน จำเลยถือดาพไล่เขาไป เขาแทงเอาจำเลยจึงฟันเขาตายดังนี้ เรียกว่าจำเลยทำโดยป้องกันไม่มีผิด

ได้ความว่าจำเลยมาที่บ้าน ข. มีคนมาด้อมมองอยู่ใต้ถุนเรือน ข. จำเลยจึงฉวยดาพไล่ไปทันผู้ตายกับ อ. และจำเลยเบิกความเปนพะยานว่า ผู้ตายและ อ.เอามีดแทงจำเลยก่อน จำเลยจึงฟันผู้ตายถูกคอหอยขาดใจตาย ส่วนจำเลยมีบาดแผล ๒ แห่งดังนี้ ปัญหามีว่าการกระทำของจำเลยเปนการป้องกันพอสมควรแก่เหตุหรือไม่

ศาลล่างทั้ง ๒ เห็นว่าจำเลยมีผิดตาม ม.๒๔๙ จะว่าจำเลยทำโดยป้องกันไม่ได้ เพราะจำเลยเปนผู้ ถือดาพไถ่เขาไป จึงให้จำคุกไว้ ๑๕ ปี

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า ผู้ตายและ อ.ต่อสู้ทำร้ายจำเลยๆ จึงฟันผู้ตาย เปนการป้องกันตัวพอสมควรแก่เหตุ ไม่มีผิดตาม ม.๕๐ จึงตัดสินกลับศาลล่างให้ยกฟ้องโจทก์ปล่อยจำเลย