โจทก์ฟ้องว่า จำเลยกับนายสิมจำเลยที่ 2 ในคดีอาญาหมายเลขแดงที่ 516/2523 ของศาลจังหวัดอุทัยธานี ได้ร่วมกันมีไม้ประดู่จำนวนสองท่อน ปริมาตร 1.05 ลูกบาศก์เมตร ซึ่งเป็นไม้หวงห้ามประเภท ก. และเป็นไม้ยังมิได้แปรรูป ไม่มีรอยตราค่าภาคหลวงและรอยตรารัฐบาลขายประทับไว้ โดยจำเลยกับพวกดังกล่าวพิสูจน์ไม่ได้ว่าได้ไม้ดังกล่าวมาโดยชอบด้วยกฎหมาย ไว้ในครอบครองโดยฝ่าฝืนต่อกฎหมายและมิได้รับอนุญาตจากพนักงานเจ้าหน้าที่ ขอให้ลงโทษตามพระราชบัญญัติป่าไม้ พ.ศ. 2484 มาตรา 69, 74, 74 ทวิ ฯลฯ
จำเลยให้การปฏิเสธ
ศาลชั้นต้นพิจารณาแล้ววินิจฉัยว่า แม้ไม้ของกลางจะมิใช่ของจำเลย แต่จำเลยสามารถนำไม้ของกลางเคลื่อนที่จากที่แห่งหนึ่งไปยังอีกแห่งหนึ่งได้ ไม้ของกลางจึงอยู่ในครอบครองของจำเลย จำเลยจึงต้องมีความผิดตามฟ้อง พิพากษาว่าจำเลยมีความผิดตามพระราชบัญญัติป่าไม้ พ.ศ. 2484 มาตรา 69, 74, 74 ทวิ ฯลฯ
จำเลยอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์วินิจฉัยว่า จำเลยได้ขับขี่รถยนต์ของจำเลยไปรับจ้างบรรทุกไม้ของกลางโดยจำเลยรู้อยู่แล้วว่าเป็นไม้หวงห้ามและนายลิมมีไว้ในครอบครองโดยไม่ชอบด้วยกฎหมายการกระทำของจำเลยเป็นการช่วยเหลือและให้ความสะดวกแก่นายลิม ขณะที่นายลิมกระทำความผิด เป็นการสนับสนุนการกระทำความผิด พิพากษาแก้เป็นว่า การกระทำของจำเลยเป็นการสนับสนุนการกระทำความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 86 ให้วางโทษสองในสามส่วนของโทษที่กำหนดไว้สำหรับความผิดที่สนับสนุนนั้น
โจทก์ฎีกาปัญหาข้อกฎหมาย
ศาลฎีกาฟังข้อเท็จจริงตามที่ศาลอุทธรณ์ฟัง แล้ววินิจฉัยว่า ในขณะเกิดเหตุนายลิมเป็นเจ้าของไม้ของกลางได้ครอบครองไม้ของกลางอยู่ด้วยตนเองจำเลยแม้จะเป็นผู้ขับขี่รถยนต์ซึ่งบรรทุกไม้นั้น ก็เป็นแต่เพียงผู้รับจ้างนายลิมบรรทุกขนไม้นั้น เพื่อประโยชน์ที่จะได้รับค่าจ้างจากนายลิมเท่านั้น เห็นได้ชัดว่าจำเลยไม่มีส่วนเกี่ยวข้องในการครอบครองไม้ของกลางรายนี้เลย จึงถือว่าจำเลยร่วมกระทำความผิดกับนายลิมตามฟ้องไม่ได้ การกระทำของจำเลยเป็นเพียงการให้ความช่วยเหลือหรือให้ความสะดวกแก่นายลิมซึ่งกำลังกระทำความผิด อันเป็นการสนับสนุนการกระทำความผิดเท่านั้น
พิพากษายืน