คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 347/2477

กฎข้อบังคับวางระเบียบ วิธีจัดการรักษาป่า พ.ศ. 2456 ข้อ 14-16 ซื้อไม้ประเภทหวงห้ามขาดมิให้ ตัดฟันชักลากที่ท่าขายไม้ทั่วไปโดยไม่รู้ว่าเป็นไม้ประเภทหวงห้ามแล้วสั่งให้เขาขนจากยานที่บันทุกลงกองไว้นั้นไม่เป็นการตัดฟันชักลากไม่มีความผิด

ได้ความว่าเจ้าพนักงานจับไม้ประเภทหวงห้ามขาดมิให้ตัดฟันชักลากได้ที่จำเลย ๓๐๑ ต้นโดยจำเลยซื้อมาปนกับไม้กระยาเลย มีไม้ชนิดที่โจทก์ฟ้องปนอยู่ ๑ ในส่วน ๑๐๐ โดยพวกชาวป่า บันทุกไม้ประเภทหวงห้ามนั้นปนกับไม้อื่น ๆ ที่ไ่ต้องห้ามไปขายที่ท่าขายไม้ทั่วไป จำเลยซื้อไม้ ที่ท่าของจำเลยซื้อเป็นเกวียน ๆ แล้วสั่งชาวป่าชนไม้ลงจากเกวียนกองไว้ที่นั่น เวลาซื้อตรวจไม้ดูแต่ไม่ได้ถากดูจึงไม่รู้ว่าเป็นไม้อะไรและต้องห้ามหรือไม่ ต่อเมื่อถูกเจ้าพนักงานจับจึงทราบว่าเป็นไม้ต้องห้าม

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่ากิริยาเช่นนั้นจะถือว่าเป็นการตัดฟันชักลากไม้ตามพระราชบัญญัติไม่ได้ เพราะความจริงจำเลยมิได้ตัดฟันชักลากไม้ชนิดที่ต้องห้ามนั้นเลย จำเลยเพียงแต่ซื้อไว้ และสถานที่ซื้อก็เป็นท่าสำหรับขายไม้ทั่วไป จึงตัดสินยืนตามศาลล่างว่าจำเลยไม่มีผิด