คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 354/2480

ในคดีอาญาเมื่อศาลชั้นต้นไต่สวนมูลฟ้องแล้วให้ยกฟ้องโจทก์ โจทก์ฎีกาแต่ส่งสำเนาฎีกาให้จำเลยไม่ได้ ศาลฎีกาไม่รับวินิจฉัย ฎีกาของโจทก์จนกว่าจะส่งสำเนาฎีกาให้จำเลยได้เสียก่อน

โจทก์ฟ้องหาว่าจำเลยทำพะยานเท็จแจ้งความเท็จและทำให้เสื่อมเสียอิศรภาพศาลชั้นต้นไต่สวนมูลฟ้องแล้วสั่งว่าคดีโจทก์ไม่มีมูลให้ยกฟ้อง โจทก์จึงยื่นอุทธรณ์แล้วรับสำเนาอุทธรณ์ไปส่งให้จำเลย แต่ส่งให้ไม่ได้ ศาลชั้นต้นจึงรวบรวมสำนวนส่งศาลอุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์สั่งให้จำหน่ายคดีของโจทก์ในชั้นอุทธรณ์เสีย

โจทก์ฎีกาว่าเรื่องนี้ไม่จำต้องส่งสำเนาอุทธรณ์ให้จำเลย

ศาลฎีกาตัดสินว่าตามประมวลวิธีพิจารณาความอาญา ม.๑๖๕ วรรค ๓ บังคับว่าการไต่สวนมูลฟ้อง ศาลต้องส่งสำเนาฟ้องให้จำเลย และตามมาตรา ๒๑๕ แล ๒๒๕ ก็ให้นำบทบัญญัติ ๆ มาใช้แก่การอุทธรณ์และฎีกาด้วย อนึ่งคำฟ้องนั้นตาม ม.๑(๓) แห่งประมวลวิธีพิจารณาความแพ่ง ให้รวมถึงคำอุทธรณ์ฎีกาด้วย และย่อมนำมาใช้ในคดีอาญาได้ ตามม.๑๕ แห่งประมวลวิธีพิจารณาอาญา เมื่อ ม.๑๖๕ บัญญัติให้ศาลส่งสำเนาแก่จำเลยจึงให้ส่งสำเนาคืนไปศาลชั้นต้นเพื่อจัดการส่งสำเนาฎีกาไปยังจำเลยเสียก่อน