คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 359/2511

การรับรองตั๋วแลกเงินจะมีได้เฉพาะตัวผู้จ่าย จึงจะมีความผูกพันต้องจ่ายเงินตามเนื้อความแห่งคำรับรอง บุคคลที่มิได้เป็นผู้จ่าย แม้เข้ามารับรองตั๋วแลกเงิน บุคคลนั้นก็ไม่ต้องรับผิด

โจทก์ฟ้องว่า จำเลยที่ ๑ กู้เงินโจทก์ โดยออกตั๋วแลกเงินจำนวนเท่ากันแก่โจทก์ เพื่อเรียกเก็บเงินจากจำเลยที่ ๒ ณ จังหวัดสงขลา โจทก์ส่งตั๋วแลกเงินไปให้ธนาคารกรุงเทพจำกัด สาขาสงขลา เรียกเก็บเงินจากจำเลยที่ ๒ จำเลยที่ ๒ รับรองตั๋วแลกเงินครั้นถึงกำหนดจำเลยที่ ๒ ไม่ใช้เงิน ขอผัดตลอดมา ขอให้จำเลยทั้งสองชำระพร้อมด้วยดอกเบี้ย

จำเลยทั้งสองขาดนัดยื่นคำให้การและขาดนัดพิจารณา

ศาลชั้นต้นพิพากษาให้จำเลยทั้งสองรับผิดชำระเงินตามตั๋วแลกเงินพร้อมด้วยดอกเบี้ย

จำเลยที่ ๒ อุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์วินิจฉัยว่า จำเลยที่ ๒ ไม่ต้องรับผิดชอบ พิพากษาแก้ให้ยกฟ้องจำเลยที่ ๒

โจทก์ฎีกาขอให้จำเลยที่ ๒ รับผิด

ศาลฎีกาเห็นว่า การรับรองตั๋วแลกเงินจะมีได้เฉพาะตัวผู้จ่าย ซึ่งเป็นผู้ได้รับคำสั่งจากผู้จ่ายให้ใช้เงินตามตราสารผู้รับรองเท่านั้น จึงจะมีความผูกพันในอันจะจ่ายเงินจำนวนที่รับรอง ตามเนื้อความแห่งคำรับรอง ตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์มาตรา ๙๓๗ เมื่อจำเลยที่ ๒ มิได้เป็นผู้จ่าย แม้จะเข้ามารับรองตั๋วแลกเงิน จำเลยที่ ๒ ก็ไม่ต้องรับผิด

พิพากษายืน