คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 36/2474

เช่าห้องกันโดยไม่มีกำหนดกาล ผู้ให้เช่าจะบอกเลิกการให้เช่าได้เมื่อสุดระยะเวลาอันเปนกำหนดชำระค่าเช่าทุกระยะ การเช่าที่ไม่มีกำหนดเวลาเช่านั้น ผู้ให้เช่าจะบอกเลิกสัญญาเช่าเมื่อใด ไม่เรียกว่าผู้ให้เช่าใช้สิทธิไม่สุจริต

ปัญหากฎหมายการแปลสัญญาเปนปัญหากฎหมาย

จำเลยเช่าห้องไปจากโจทก์โด-ยไม่มีกำหนดเวลาเช่า ซึ่งตามสัญญามีความว่า "โจทก์ได้รับเงินประจำจากจำเลยเปนเงิน ๕๐๐ บาทถ้วน ไม่บังคับกำหนดเวลาเช่าช้าหรือเร็ว แต่เมื่อย้ายไปจากที่เช่านี้ หรือถูกไฟไหม้ หรือผู้เช่าไม่พอใจเงินประจำนี้ต้-องคืนให้จำเลยรับไป" ต่อมาโจทก์ได้มีจดหมายบอกให้จำเลยออกจากห้องเช่าภายใน ๑ เดือน จำเลยไม่ออก โจทก์จึงขอให้ขับไล่จำเลย

ศาลกล่าวทั้ง ๒ ตัดสินให้จำเลยออกจากห้องเช่าภายในกำหนด ๓ เดือนในเมื่อโจทก์ได้คืนเงิน ๕๐๐ บาทให้จำเลยแล้-ว

จำเลยฏีกาในข้อกฎหมายว่า ตามสัญญาต้องแปลว่าการเช่ามีกำหนดเวลา และการที่โจทก์บอกเลิกสัญญาเช่า แปนการใช้สิทธิโดยไม่สุจริต

ศาลฏีกาเห็นว่า ตามสัญญาเช่ามิได้มีกำหนดเวลาเช่ากันไว้ และข้อที่จำเลยว่าโจทก์ใช้สิทธิไม่สุจริตนั้น ก็เห็นว่าเมื่อสัญญาเช่าไม่มีกำหนดเวลาเช่าแล้ว โจทก์ชอมที่จะบอกเลิกสัญญาเช่าเมื่อสุดระยะเวลาอันเปนกำหนดชำระค่าเช่าได้ทุกระยะทั้งโจทก์ก็ได้บอกให้จำเลยออกจากห้องเช่าถึง ๑ เดือนแล้-วดังนี้ จึงตัดสินยืนตามศาลล่าง