คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 363/2472

การที่โจทก์ขอเลื่อนคดีโดยลืมขอหมายเรียกพะยานนั้น อยู่ในดุลยพินิจของศาลที่จะให้เลื่อนหรือไม่ พ.ร.บ.ฎีกาอุทธรณ์ พ.ศ.2461 ม.5 การที่ศาลล่างใช้ดุลยพินิจต้องกันมาว่าไม่มีเหตุสมควรจะให้เลื่อนคดีต่อไปนั้น เปนข้อเท็จจริง ฎีกาไม่ได้ดุลยพินิจเปนปัญหาข้อเท็จจริง

คดีนี้โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยตาม ม.๓๓๖ ข้อ ๒ ครั้นถึงวันนัดพิจารณาโจทก์ยื่นคำร้องว่าลืมขอหมายเรียกพะยาน ขอเลื่อนการพิจารณาไป ฝ่ายจำเลยคัดค้านไม่ยอมให้เลื่อนศาลมณฑลนครสวรรค์แลศาลอุทธรณ์ตัดสินให้ยกฟ้องโจทก์เสีย

โจทก์ฎีกาอ้างว่าเปนปัญหาข้อกฎหมาย

ศาลฎีกาเห็นว่า การที่ศาลจะอนุญาตให้เลื่อนคดีหรือไม่นั้น อยู่ในดุลยพินิจของศาลเปนเรื่อง ๆ ไป สำหรับคดีนี้ศาลล่างได้ใช้ดุลยพินิจวแล้วว่า ไม่มีเหตุอันสมควรจะให้โจทก์เลื่อนคดีต่อไปนั้น เปนข้อเท็จจริง โจทก์จะทูลเกล้า ฯ ถวายฎีกาไม่ได้ ต้องด้วยบทห้ามตาม พ.ร.บ.ฎีกาอุทธรณ์ พ.ศ.๒๔๖๑ ม.๕ จึงให้ยกฎีกาโจทก์เสีย