คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 363/2497

เดิมเจ้าของเรือฟ้องเจ้าของอู่ซ่อมเรือให้ส่งมอบเรือที่ซ่อมคืนในสภาพเดิม ซึ่งขณะนั้นปรากฎว่า ไม่มีเครื่องยนต์ในเรือเพราะมีคนถอดเอาไป ศาลจึงพิพากษาให้เจ้าของอู่ซ่อมเรือใช้ค่าเสียหาย แก่เจ้าของเรือ ต่อมาปรากฏว่า คนของเจ้าของเรือเป็นผู้มาถอดเอาเครื่องยนต์ในเรือไปแล้วหาย ต่อมาจับได้ และเจ้าของเรือได้รับเอาเครื่องยนต์คืนจากตำรวจไปแล้ว ตั้งแต่ก่อนเจ้าของเรือฟ้องเจ้าของอู่เรือ ดังนี้ เจ้าของอู่เรือย่อมมีสิทธิฟ้องเจ้าของเรือ ฐานปิดบังความจริงและใช้สิทธิโดยไม่สุจริตอันเป็นการกล่าวเท็จ เป็นเหตุให้ศาลหลงเชื่อและพิพากษาบังคับเจ้าของอู่เรือ ให้ใช้ค่าเสียหายที่ต้องชำระไปดังกล่าวคืนจากเจ้าของเรือได้ ไม่เป็นการฟ้องซ้ำ

โจทย์ฟ้องว่า จำเลยนำเรือยนต์ชื่อ ควรพินิจมาจ้างอู่ของโจทก์ซ่อม ต่อมามีคนของจำเลยมาถอดเอาเครื่องยนต์จากเรือไป จำเลยมาฟ้องโจทก์ให้ส่งมอบเรือยนต์ตนในสภาพเดิม จนศาลพิพากษาให้โจทก์ต้องชำระค่าเรือ ค่าซ่อมเรือและต้องเสียค่าทนายค่าธรรมเนียมแทนจำเลย รวมเป็นเงินทั้งสิ้น ๑๖๘๘๑ บาท ๕๐ สตางค์ ฯลฯ แต่ความจริงปรากฎว่า คนของจำเลยได้ถอดเอาเครื่องยนต์ไป แล้วเครื่องยนต์หายไป ในที่สุดจับเครื่องยนต์ได้จากนายสมสุข และจำเลยได้รับเครื่องยนต์คืนไปแล้ว ตั้งแต่ก่อนที่จำเลยยื่นฟ้องโจทก์ดังกล่าวจำเลยปิดบังความจริงและใช้สิทธิไม่สุจริต อันเป็นการกล่าวเท็จ เป็นเหตุให้โจทก์ต้องชำระเงินให้จำเลยดังกล่าว โจทก์จึงขอให้จำเลยใช้เงินจำนวนดังกล่าวคืนแก่โจทก์

จำเลยต่อสู้คดีหลายประการ

ศาลชั้นต้นพิพากษา จำเลยต้องรับผิดหักราคาเครื่องยนต์ คืนให้โจทก์ตามราคา ๑๕๐๐ บาท

โจทก์อุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้เฉพาราคาเครื่องยนต์ให้จำเลยใช้ให้โจทก์ ๔,๐๐๐ บาท

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่าตามที่โจทก์ต้องใช้ค่าเสียหายแก่จำเลยไปโดยโจทก์ไม่ได้เป็นผู้กระทำให้จำเลยเสียหาย จำเลยจึงต้องรับผิดชดใช้ให้แก่โจทก์ ปัญหาเรื่องฟ้องซ้ำ หรือไม่นั้น คดีนี้กับคดีก่อนมีประเด็นต่างกับ คดีก่อนจำเลยคดีนี้หาว่า โจทก์ทำผิดสัญญา รับจ้างซ่อมเรือควรพินิจ ในคดีนี้โจทก์หาว่าจำเลยใช้สิทธิไม่สุจริต และฉ้อโกง เป็นการละเมิดกระทำให้โจทก์เสียหาย จึงไม่เป็นฟ้อง

จึงพิพากษาแก้ ให้จำเลยใช้ค่าเสียหายแก่โจทก์รวม ๑๗๘๗๔ บาท ๕๐ สตางค์ ฯลฯ