คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 365/2474

อย่างไรเรียกว่าคดีตัดสินเด็ดขาดแล้ว ลูกหนี้ผ่อนใช้เงินแล้ว 1000 บาท ครั้นถูกฟ้องลูกหนี้ไม่มาต่อสู้คดี ต้องใช้เงินเต็ม จะมาฟ้องเรียกเงินที่ผ่อนไม่ได้

คดีนี้โจทก์กล่าวว่าโจทก์ได้ชำระหนี้ให่จำเลย ๒ ครั้ง ๆ ที่ ๑ จำเลยที่ ๑ ให้หมื่นไกรเพ็ชร์มารับเงินแทน ๑๑๑๕ บาท ๔๒ สตางค์ ครั้งที่ ๒ โจทก์ได้ใช้หนี้แก่นางใหญ่แทนจำเลยที่ ๒ ไป ๑๐๐๐ บาท แต่จำเลยทั้ง ๒ ได้ฟ้องโจทก์เรียกเงินเต็ม ๖๐๐๐ บาทโดยไม่หักเงินที่โจทก์ผ่อนชำระจนศาลได้ตัดสินให้โจทก์ใช้เต็มตามจำนวนที่จำเลยฟ้อง โจทก์จึงฟ้องเรียกเงินที่ผ่อนใช้คืน

ศาลล่างทั้ง ๒ ตัดสินให้จำเลยที่ ๒ ใช้เงินคืนโจทก์ ๑๐๐๐ บาท

ศาลฎีกาเห็นว่าเมื่อจำเลยฟ้องโจทก์ ๆ ก็ทราบข้อความดีอยู่แล้วแต่ โจทก์ไม่ยื่นคำให้การต่อสู้ว่าได้ผ่อนชำระเงินให้แก่จำเลย ซึ่งเป็นการผิดหน้าที่ต่อสู้คดี โจทก์จะกลับมารื้อฟื้นคดีให้ศาลชำระใหม่ไม่ได้ต้องบทห้ามตาม ม.๓ แห่ง พ.ร.บ.วิธีพิจารณาความแพ่ง ให้ยกฟ้องโจทก์