คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 3653/2530

คำร้องขอให้ยกคดีอาญาขึ้นพิจารณาใหม่ของโจทก์อ้างว่า ทนายโจทก์ซึ่งเดินทางไปธุระต่างจังหวัดเกิดป่วยกะทันหัน ไม่สามารถติดต่อกับโจทก์ได้ ส่วนโจทก์ป่วยไม่สามารถมาศาลได้ ดังนี้หากเป็นความจริงตามคำร้องก็ถือว่ามีเหตุสมควรที่จะยกคดีขึ้นพิจารณาใหม่ ศาลชั้นต้นชอบที่จะไต่สวนคำร้องของโจทก์เสียก่อนว่าเป็นความจริงหรือไม่.

โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยตามพระราชบัญญัติว่าด้วยความผิดอันเกิดจากการใช้เช็ค พ.ศ. 2497 มาตรา 3

ศาลชั้นต้นไต่สวนมูลฟ้องแล้วมีคำสั่งประทับฟ้อง หมายเรียกจำเลยและนัดสืบพยานโจทก์ ถึงวันนัด ทนายโจทก์และจำเลยไม่มาศาลศาลชั้นต้นจึงพิพากษายกฟ้องตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญามาตรา 166, 181

โจทก์ยื่นคำร้องขอให้ยกคดีขึ้นพิจารณาใหม่โดยอ้างเหตุว่าทนายโจทก์ป่วยกะทันหัน ไม่สามารถติดต่อกับโจทก์ได้ และโจทก์ป่วยไม่สามารถมาศาลได้ ศาลชั้นต้นเห็นว่าข้ออ้างของโจทก์ยังไม่มีเหตุอันควรยกคำร้อง

โจทก์อุทธรณ์คำสั่ง

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า ที่โจทก์ฎีกาว่าทนายโจทก์เดินทางไปธุระที่จังหวัดราชบุรีเกิดป่วยกะทันหัน ส่วนโจทก์ป่วยไม่สามารถมาศาลได้ซึ่งเป็นเหตุจำเป็น โจทก์และทนายโจทก์มิได้มีเจตนาที่จะละทิ้งคดีนั้น เห็นว่าหากเป็นความจริงตามคำร้องโจทก์ก็พอถือว่ามีเหตุสมควรที่จะยกคดีขึ้นพิจารณาใหม่ศาลชั้นต้นชอบที่จะไต่สวนคำร้องของโจทก์เสียก่อนว่าเป็นความจริงตามคำร้องหรือไม่ ที่ศาลชั้นต้นงดไต่สวนและมีคำสั่งยกคำร้องและศาลอุทธรณ์พิพากษายืนมานั้น ไม่ต้องด้วยความเห็นของศาลฎีกา

พิพากษายกคำสั่งศาลชั้นต้นและคำพิพากษาศาลอุทธรณ์ให้ศาลชั้นต้นไต่สวนคำร้องของโจทก์ แล้วมีคำสั่งหรือคำพิพากษาใหม่ตามรูปคดี.