คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 3709/2537

จำเลยที่ 1 มีภูมิลำเนาอยู่กรุงเทพมหานคร โจทก์ติดต่อว่าจ้างบรรทุกหินรายพิพาทกับจำเลยที่ 2 ซึ่งเป็นกรรมการของจำเลยที่ 1 ที่หน่วยงานสร้างทางอำเภอราษีไศล จังหวัดศรีสะเกษ ซึ่งมีลักษณะเป็นสำนักงานของจำเลยที่ 2 จำเลยที่ 2จึงมีหลักแหล่งที่ทำการงานเป็นปกติหลายแห่งถือได้ว่าสำนักงานดังกล่าวเป็นภูมิลำเนาอีกแห่งหนึ่งของจำเลยที่ 2 เมื่อมูลความแห่งคดีไม่อาจแบ่งแยกได้ โจทก์ย่อมฟ้องจำเลยที่ 1ซึ่งมีภูมิลำเนาอยู่ที่กรุงเทพมหานครและจำเลยที่ 2 ต่อศาลจังหวัดศรีสะเกษ ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่งมาตรา 4(2) และมาตรา 5 วรรคสอง (เดิม) ซึ่งเป็นบทบัญญัติใช้บังคับขณะที่โจทก์ยื่นฟ้องได้

โจทก์ฟ้องว่า จำเลยทั้งสองว่าจ้างโจทก์บรรทุกหินจากโรงโม่หินโชคบุญชัย อำเภอกันทรลักษณ์ จังหวัดศรีสะเกษ ไปยังหน้างานสร้างทางสายอำเภอราษีไศล และไปยังอำเภอยางชุมน้อยจังหวัดศรีสะเกษ ของจำเลยทั้งสอง แต่จำเลยทั้งสองเพิกเฉยไม่ชำระเงินค่าจ้างตามหนังสือรับสภาพหนี้ ขอให้บังคับจำเลยทั้งสองร่วมกันชำระเงิน 181,370.50 บาท แก่โจทก์พร้อมดอกเบี้ย

จำเลยทั้งสองให้การทำนองเดียวกันว่า โจทก์ไม่มีอำนาจฟ้องที่ศาลจังหวัดศรีสะเกษเพราะจำเลยทั้งสองมีภูมิลำเนาอยู่ที่กรุงเทพมหานคร จำเลยทั้งสองไม่เคยว่าจ้างโจทก์บรรทุกหินและไม่เคยทำหนังสือรับสภาพหนี้ขอให้ยกฟ้อง

ศาลชั้นต้นพิพากษาให้จำเลยทั้งสองร่วมกันชำระเงินแก่โจทก์พร้อมดอกเบี้ยตามฟ้อง

จำเลยทั้งสองอุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์ภาค 1 พิพากษากลับ ให้ยกฟ้อง

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า จำเลยที่ 2 เป็นกรรมการของจำเลยที่ 1การติดต่อว่าจ้างบรรทุกหิน โจทก์ติดต่อกับจำเลยที่ 2 ที่หน่วยงานสร้างทางอำเภอราษีไศล จังหวัดศรีสะเกษ ซึ่งมีลักษณะเป็นสำนักงานของจำเลยที่ 2 จำเลยที่ 2 จึงมีหลักแหล่งที่ทำการงานเป็นปกติหลายแห่ง ถือได้ว่าสำนักงานที่อำเภอราษีไศล จังหวัดศรีสะเกษ เป็นภูมิลำเนาของจำเลยที่ 2 อีกแห่งหนึ่งการฟ้องจำเลยที่ 1 ซึ่งมีภูมิลำเนาอยู่ที่กรุงเทพมหานคร และจำเลยที่ 2 มีภูมิลำเนาอยู่ที่จังหวัดศรีสะเกษ ซึ่งมีภูมิลำเนาในเขตศาลสองศาลและมูลความแห่งคดีไม่อาจแบ่งแยกได้ โจทก์ย่อมฟ้องจำเลยทั้งสองต่อศาลจังหวัดศรีสะเกษได้ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 4(2) และมาตรา 5วรรคสอง (เดิม) ซึ่งเป็นบทบัญญัติที่ใช้บังคับขณะโจทก์ยื่นฟ้องที่ศาลอุทธรณ์ภาค 1 พิพากษายกฟ้องโดยอ้างเหตุศาลจังหวัดศรีสะเกษไม่มีเขตอำนาจเหนือคดีนี้ไม่ชอบ

พิพากษายกคำพิพากษาศาลอุทธรณ์ภาค 1 ให้ศาลอุทธรณ์ภาค 1พิจารณาพิพากษาประเด็นอื่นต่อไป