คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 3727/2561

โจทก์เป็นคนไร้ความสามารถอยู่ในความอนุบาลของ ช. ผู้อนุบาลตามคำสั่งศาลเยาวชนและครอบครัวจังหวัดนครราชสีมาและคดีถึงที่สุดแล้ว โจทก์ฟ้องคดีนี้ให้จำเลยทั้งสามรับผิดตาม ป.อ. มาตรา 83, 350 โดยทำหนังสือมอบอำนาจให้ ม. เป็นผู้ฟ้องคดีแทนในขณะที่โจทก์ยังเป็นคนไร้ความสามารถและอยู่ในความอนุบาลของ ช. เป็นการกระทำโดยโจทก์ไม่มีอำนาจ ต้องให้ ช. ผู้อนุบาลเป็นผู้กระทำการแทน กรณีหาใช่เป็นการบกพร่องในเรื่องความสามารถของโจทก์และจำต้องแก้ไขข้อบกพร่องนั้นเสียให้บริบูรณ์ภายในกำหนดเวลาอันสมควรตาม ป.วิ.พ. มาตรา 56 ประกอบ ป.วิ.อ. มาตรา 15 ดังที่โจทก์อ้าง เพราะเป็นกรณีที่โจทก์ไม่มีอำนาจฟ้องมาแต่ต้นแล้ว

โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยทั้งสามตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 83, 350

ศาลชั้นต้นไต่สวนมูลฟ้องแล้ว เห็นว่า คดีมีมูล ให้ประทับฟ้อง

จำเลยทั้งสามให้การปฏิเสธ

ศาลชั้นต้นพิพากษายกฟ้อง

โจทก์อุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

โจทก์ฎีกา โดยผู้พิพากษาซึ่งพิจารณาและลงชื่อในคำพิพากษาศาลชั้นต้นอนุญาตให้ฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริง

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า ข้อเท็จจริงเบื้องต้นรับฟังได้ว่า โจทก์เป็นคนไร้ความสามารถอยู่ในความอนุบาลของนางชื่น ผู้อนุบาล ตามคำสั่งศาลเยาวชนและครอบครัวจังหวัดนครราชสีมา ตามคดีแพ่งหมายเลขแดงที่ 23/2556 คดีถึงที่สุดแล้ว โจทก์ฟ้องคดีนี้โดยทำหนังสือมอบอำนาจให้นางสาวมะลิวรรณ พี่สาวโจทก์ฟ้องคดีแทน

มีปัญหาต้องวินิจฉัยตามฎีกาของโจทก์ว่า โจทก์มีอำนาจฟ้องหรือไม่ โจทก์ฎีกาว่า คดีนี้โจทก์เป็นผู้เสียหายจึงทำหนังสือมอบอำนาจให้นางสาวมะลิวรรณ พี่สาวโจทก์ฟ้องคดีแทนได้ แม้โจทก์เป็นผู้ไร้ความสามารถ แต่เป็นเพียงข้อบกพร่องที่สามารถแก้ไขให้บริบูรณ์ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 56 ประกอบประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 15 ได้ โจทก์จึงมีอำนาจฟ้อง นั้น เห็นว่า ขณะที่โจทก์ทำหนังสือมอบอำนาจให้นางสาวมะลิวรรณฟ้องคดีนี้ซึ่งลงวันที่ 21 มกราคม 2559 โจทก์ยังเป็นคนไร้ความสามารถและอยู่ในความอนุบาลของนางชื่น การที่โจทก์ฟ้องคดีนี้โดยทำหนังสือมอบอำนาจให้นางสาวมะลิวรรณดำเนินคดีแทนนั้น เป็นการกระทำโดยโจทก์ไม่มีอำนาจที่จะกระทำได้ ต้องให้นางชื่นผู้อนุบาลเป็นผู้กระทำการแทน กรณีหาใช่เป็นเรื่องของการบกพร่องในเรื่องความสามารถของโจทก์ และจำต้องแก้ไขข้อบกพร่องนั้นเสียให้บริบูรณ์ภายในกำหนดเวลาอันสมควรดังที่โจทก์อ้าง เพราะเป็นกรณีที่โจทก์ไม่มีอำนาจฟ้องมาแต่ต้นแล้ว ที่ศาลล่างทั้งสองพิพากษาต้องกันมาให้ยกฟ้องโจทก์นั้นชอบแล้ว ฎีกาของโจทก์ฟังไม่ขึ้น

พิพากษายืน