คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 3743/2530

จำเลยเช่าซื้อรถแทรกเตอร์จากโจทก์ร่วม โดยชำระค่าเช่าซื้อส่วนหนึ่งในวันทำสัญญา และออกเช็คล่วงหน้าเพื่อชำระค่าเช่าซื้อที่ค้างจำนวน 2 ฉบับ ตั้งแต่จำเลยรับรถแทรกเตอร์ไปจากโจทก์ร่วม รถเสียไม่สามารถใช้ทำงานได้ตลอดมาจำเลยได้ขอคืนรถแก่โจทก์ร่วมและขอรับเช็คทั้งสองฉบับที่สั่งจ่ายมอบให้โจทก์ร่วมคืนโจทก์ร่วมก็ไม่ยอมคืนให้ พฤติการณ์เช่นนี้มีเหตุสมควรที่จำเลยจะมีคำสั่งให้ธนาคารระงับการจ่ายเงินตามเช็คได้ การที่จำเลยมีคำสั่งห้ามธนาคารมิให้ใช้เงินตามเช็คดังกล่าวจึงไม่มีเจตนาทุจริต ทั้งจำเลยทำสัญญาเบิกเงินเกินบัญชีไว้กับธนาคารในวงเงิน 100,000 บาท แม้ในวันสั่งจ่ายเช็ค จำเลยจะเป็นหนี้ธนาคารเกินกว่าวงเงินดังกล่าว แต่ผู้จัดการธนาคารตามเช็คยืนยันว่า ถ้าจำเลยร้องขอมาล่วงหน้าธนาคารจะจ่ายเงินตามเช็คดังกล่าวให้ แสดงว่าจำเลยมีเงินพอจ่ายตามเช็คทั้งสองฉบับ การกระทำของจำเลยไม่เป็นการออกเช็คโดยมีเจตนาที่จะไม่ให้มีการใช้เงินตามเช็ค.

โจทก์ฟ้องให้ลงโทษจำเลยตามพระราชบัญญัติว่าด้วยความผิดอันเกิดจากการใช้เช็ค มาตรา ๓

จำเลยให้การปฏิเสธ

ระหว่างพิจารณา ผู้เสียหายยื่นคำร้องขอเข้าเป็นโจทก์ร่วมศาลชั้นต้นอนุญาต

ศาลชั้นต้นพิพากษาว่าจำเลยมีความผิดรวม ๒ กระทง จำคุกกระทงละ ๕ เดือน รวมจำคุก ๑๐ เดือน

จำเลยอุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์พิพากษากลับ ให้ยกฟ้องโจทก์

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า การที่จำเลยเช่าซื้อรถแทรกเตอร์ไปจากโจทก์ร่วม ก็เพื่อจะนำไปใช้ทำงานในเหมืองแร่ของจำเลย ในเมื่อตั้งแต่รับรถแทรกเตอร์ไปจากโจทก์ร่วม รถเสียไม่สามารถใช้ทำงานได้ตลอดมา จำเลยได้ขอคืนรถแก่โจทก์ร่วมและขอรับเช็คทั้งสองฉบับที่สั่งจ่ายมอบให้โจทก์ร่วมคืนโจทก์ร่วมก็ไม่ยอมคืนให้ พฤติการณ์เช่นนี้มีเหตุผลสมควรที่จำเลยจะมีคำสั่งให้ธนาคารระงับการจ่ายเงินดังกล่าวได้ ดังนั้นการที่จำเลยมีคำสั่งห้ามธนาคารมิให้ใช้เงินตามเช็คทั้งสองฉบับตามฟ้องจึงไม่มีเจตนาทุจริต ทั้งยังได้ความจากคำจำเลยและคำให้การชั้นสอบสวนของนายพิชิต จุลฤกษ์ ผู้จัดการธนาคารกสิกรไทย จำกัด สาขาราชบุรี ซึ่งโจทก์และโจทก์ร่วมอ้างเป็นพยานตามเอกสารหมาย จ.๕ ว่า จำเลยได้ทำสัญญาเบิกเงินเกินบัญชีไว้กับธนาคารในวงเงิน ๑๐๐,๐๐๐ บาท เมื่อวันที่ ๗ ตุลาคม ๒๕๒๕ ดังนั้นแม้ในวันสั่งจ่ายเช็ค จำเลยจะเป็นหนี้ธนาคารอยู่ ๑๔๙,๙๖๙.๙๙ บาทและ ๑๕๑,๗๙๑.๔๘ บาทก็ตาม แต่นายพิชิตได้ให้การยืนยันว่า ถ้าจำเลยร้องขอมาล่วงหน้าให้ธนาคารจ่ายเงินตามเช็คดังกล่าว ธนาคารจ่ายเงินจะจ่ายเงินตามเช็คดังกล่าวให้แสดงว่าจำเลยมีเงินพอจ่ายตามเช็คทั้งสองฉบับให้แก่โจทก์ การกระทำของจำเลยไม่เข้าลักษณะออกเช็คโดยมีเจตนาที่จะไม่ให้มีการใช้เงินตามเช็ค จำเลยจึงไม่มีความผิดตามฟ้อง

พิพากษายืน.