คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 382/2496

ความผิดฐานเรียกหรือรับสินน้ำใจตามกฎหมายลักษณะอาญามาตรา 137 นั้น เพียงแต่เรียก หรือรับหรือยอมว่าจะรับ อย่างหนึ่งอย่างใดก็เป็นความผิดสำเร็จแล้ว ฉะนั้นการที่เจ้าพนักงานรถไฟเรียกเงินจากผู้ส่งของทางรถไฟ นอกเหนือไปจากค่าธรรมเนียมที่ต้องเสียผู้ส่งของโกรธ จึงไม่ส่งของนั้น แม้เจ้าพนักงานจะยังไม่ได้รับเงินเพราะผู้ส่งของไม่ยอมให้นั้นเจ้าพนักงานรถไฟผู้นั้นก็มีความผิดตามกฎหมายลักษณะอาญา มาตรา 137 แล้ว

คดีนี้ โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยตามกฎหมายลักษณะอาญามาตรา 136, 137, 138

จำเลยให้การปฏิเสธ

ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า การกระทำของจำเลยเป็นความผิดตามกฎหมายลักษณะอาญามาตรา 127 ให้จำคุก 1 ปี

จำเลยอุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

จำเลยฎีกา

ศาลฎีกาสั่งรับฎีกาเฉพาะข้อกฎหมาย คือการที่จำเลยเรียกร้องเอาเงินจากนายไข่ ๆ โกรธไม่ยอมส่งครั่ง จำเลยจึงไม่ได้รับเงินตามที่เรียกจะเป็นความผิดตามมาตรา 137 หรือไม่

ศาลฎีกาเห็นว่า การที่จะเป็นความผิดตามกฎหมายลักษณะอาญามาตรา 137 นั้น เพียงแต่เรียกหรือรับหรือยอมว่าจะรับ อย่างใดอย่างหนึ่ง ก็เป็นความผิดสำเร็จแล้ว ดังนั้นการที่จำเลยเรียกเงินจากนายไข่ แต่ไม่ได้รับเงินโดยที่นายไข่โกรธ ไม่ยอมส่งของนั้นจึงเป็นความผิดตามมาตรา 137 แล้ว

คงพิพากษายืน