คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 3831/2528

การที่ศาลจะเรียกพนักงานแพทย์มาให้ถ้อยคำหรือให้การถึง ผลการตรวจในกรณีที่มีเหตุควรเชื่อว่าจำเลยเป็นผู้วิกลจริตและไม่สามารถต่อสู้คดีได้ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญามาตรา 14 ก็ต่อเมื่อพนักงานแพทย์ได้ทำการตรวจเสร็จและสามารถวินิจฉัยโรคได้. แต่เมื่อพนักงานแพทย์ได้ตรวจร่างกายของจำเลยหลายครั้งแล้ว แต่ไม่สามารถให้คำวินิจฉัยโรคได้จึงไม่มีความจำเป็นอย่างใดที่ศาลจะต้องเรียกให้แพทย์ผู้ตรวจมาให้ถ้อยคำอีก ทั้งเมื่อศาลชั้นต้นนัดพร้อมกลับปรากฏข้อเท็จจริง ต่อหน้าศาลว่า จำเลยสามารถเข้าใจคำถามและตอบได้ตรงคำถาม ไม่มีกิริยาหรืออาการแสดงว่าจำเลยวิกลจริตและไม่สามารถต่อสู้คดีได้ คำสั่งของศาลชั้นต้นที่ให้ดำเนินกระบวนพิจารณาต่อไป จึงชอบด้วย กระบวนพิจารณาแล้ว

โจทก์ฟ้องว่า จำเลยได้กระทำผิดหลายกรรมต่างกัน กล่าวคือได้ใช้ขวานฟันนายชูและนางสาวอุษาโดยเจตนาฆ่า เป็นเหตุให้คนทั้งสองถึงแก่ความตายได้วางเพลิงเผาโรงเรือนอันเป็นที่อยู่อาศัยของบุคคลอื่นรวม 5 หลัง และได้ใช้ขวานฟันศีรษะของนางสาวเพ็ญจันทร์โดยเจตนาฆ่า เพื่อขัดขวางไม่ให้เข้าไปดับไฟที่กำลังลุกไหม้ดังกล่าว แต่นางสาวเพ็ญจันทร์ไม่ถึงแก่ความตาย ขอให้ลงโทษจำเลยตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 80, 91, 217, 218, 288, 289

จำเลยให้การรับสารภาพ

ศาลชั้นต้นพิพากษาว่าจำเลยมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 288, 217, 218, 80, 91 วางโทษประหารชีวิตกระทงหนึ่ง และจำคุกตลอดชีวิตอีกสองกระทง

โจทก์จำเลยไม่อุทธรณ์ ศาลชั้นต้นส่งสำนวนไปให้ศาลอุทธรณ์พิจารณาพิพากษาตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 245

ศาลอุทธรณ์วินิจฉัยว่า คำสั่งของศาลชั้นต้นที่ให้ดำเนินกระบวนพิจารณาต่อไปโดยมิได้เรียกพนักงานแพทย์ผู้ตรวจจำเลยมาให้ถ้อยคำหรือให้การเกี่ยวกับผลของการตรวจจำเลย เป็นการดำเนินกระบวนพิจารณาที่มิได้ปฏิบัติตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 14 พิพากษายกคำพิพากษาศาลชั้นต้นให้ศาลชั้นต้นดำเนินกระบวนพิจารณาใหม่และมีคำสั่งหรือคำพิพากษาต่อไปตามรูปคดี

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า การที่ศาลจะเรียกพนักงานแพทย์มาให้ถ้อยคำหรือให้การถึงผลการตรวจร่างกายของจำเลย ก็ต่อเมื่อพนักงานแพทย์ได้ทำการตรวจเสร็จและสามารถวินิจฉัยโรคได้ แต่ในกรณีนี้พนักงานแพทย์ผู้ตรวจได้ตรวจร่างกายของจำเลยหลายครั้งแล้ว แต่ไม่สามารถให้คำวินิจฉัยโรคได้ จึงไม่มีความจำเป็นอย่างใดที่ศาลจะต้องเรียกให้แพทย์ผู้ตรวจมาให้ถ้อยคำอีก ทั้งเมื่อศาลชั้นต้นนัดพร้อมกลับปรากฏข้อเท็จจริงต่อหน้าศาลว่า จำเลยสามารถเข้าใจคำถามและตอบได้ตรงคำถาม ไม่มีกิริยาหรืออาการแสดงว่าจำเลยวิกลจริตและไม่สามารถต่อสู้คดีได้ คำสั่งของศาลชั้นต้นที่ให้ดำเนินกระบวนพิจารณาต่อไปเช่นนี้ จึงเป็นคำสั่งที่ชอบด้วยกระบวนพิจารณาแล้ว

พิพากษาให้ยกคำพิพากษาศาลอุทธรณ์ ให้ศาลอุทธรณ์พิจารณาพิพากษาใหม่ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 245