คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 386/2516

การที่จำเลยใช้มืดปลายแหลมยาวคืบเศษ แทงผู้ตายทางด้านหน้าล้มลงไป แล้วแทงซ้ำทางด้านหลังอีกหลายทีเป็นเรื่องที่จำเลยกระทำไปโดยปราศจากการยับยั้งเนื่องจากโทสะจริตที่เกิดขึ้นในปัจจุบันทันด่วน เป็นผลให้ผู้ตายถึงแก่ความตายโดยฉับพลันเท่านั้น ยังไม่เข้าลักษณะของการกระทำด้วยความทารุณโหดร้ายตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 289(5)

โจทก์ฟ้องว่า จำเลยใช้มีดปลายแหลมแทงผู้ตายหลายครั้งอย่างซ้ำซาก มีบาดแผลฉกรรจ์ทั้งข้างหน้าและข้างหลังรวม ๑๗ แผลโดยมีเจตนาฆ่าให้ตายโดยทรมาณและทารุณโหดร้ายและผู้ตายได้ถึงความตายสมเจตนาของจำเลย ขอให้ลงโทษจำเลยตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๒๘๙

ศาลชั้นต้นฟังว่าจำเลยฆ่าผู้ตายถึงแก่ความตายโดยเจตนาจริงแต่การกระทำของจำเลยที่แทงซ้ำหลายทีก็เพื่อให้ผู้ตายตายเท่านั้นยังไม่ใช่เป็นการฆ่าโดยทารุณโหดร้าย พิพากษาว่าจำเลยมีความผิดและลงโทษตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๒๘๘

โจทก์อุทธรณ์ว่าการกระทำของจำเลยเป็นการทรมานและทารุณโหดร้าย

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

โจทก์ฎีกาด้วยเหตุผลเดียวกับคำฟ้องอุทธรณ์

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า การที่จำเลยใช้มีดปลายแหลมยาวคืบเศษแทงผู้ตายทางด้านหน้าล้มลงไปแล้วยังแทงซ้ำทางด้านหลังอีกหลายทีก็เป็นเรื่องที่จำเลยกระทำไปโดยปราศจากการยับยั้งอันเนื่องมาจากโทสะจริตที่เกิดขึ้นในปัจจุบันทันด่วน เป็นผลให้ผู้ตายถึงแก่ความตายโดยฉับพลันเท่านั้นยังไม่เข้าลักษณะของการกระทำด้วยความทารุณโหดร้าย

พิพากษายืน