คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 3882/2524

น้ำตาลทรายขาวของกลางที่จำเลยมีไว้ในครอบครองเกินกว่า1,000 กิโลกรัมซึ่งเป็นการฝ่าฝืนประกาศคณะกรรมการกลางกำหนดราคาสินค้าและป้องกันการผูกขาด ฉบับที่ 32พ.ศ. 2523 มิใช่ทรัพย์ที่มีไว้เพื่อใช้ในการกระทำความผิดหรือได้มาโดยได้กระทำความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 33 จึงไม่ริบ

โจทก์ฟ้องว่า จำเลยได้กักตุนน้ำตาลทรายขาวไว้ในความครอบครองจำนวน 57 กระสอบ น้ำหนัก 5,700 กิโลกรัมโดยไม่ได้รับอนุญาต เจ้าพนักงานตรวจพบน้ำตาลดังกล่าวจึงยึดไว้เป็นของกลาง ขอให้ลงโทษตามพระราชบัญญัติกำหนดราคาสินค้าและป้องกันการผูกขาด พ.ศ. 2522 มาตรา 4, 7, 8, 23, 24, 26, 30, 40, 43, 45 ประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 33 ริบของกลางและจ่ายเงินรางวัลแก่ผู้จับ

จำเลยให้การรับสารภาพ

ศาลชั้นต้นพิพากษาว่าจำเลยมีความผิดตามฟ้อง ให้ลงโทษจำเลย ให้จ่ายเงินรางวัลแก่ผู้จับ ส่วนน้ำตาลของกลางไม่ริบ

โจทก์อุทธรณ์ขอให้ริบน้ำตาลทรายของกลาง

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า ความผิดในคดีนี้เกิดขึ้นจากการที่จำเลยมิได้รับอนุญาตจากเลขาธิการหรือประธานคณะกรรมการส่วนจังหวัดที่กำหนดให้มีน้ำตาลทรายขาวไว้ในความครอบครองเกินกว่า 1,000 กิโลกรัม ซึ่งเป็นการฝ่าฝืนประกาศคณะกรรมการกลางกำหนดราคาสินค้าและป้องกันการผูกขาด ฉบับที่ 32 พ.ศ. 2523 เท่านั้นน้ำตาลทรายขาวของกลางจึงมิใช่ทรัพย์ที่มีไว้เพื่อใช้ในการกระทำความผิด หรือได้มาโดยได้กระทำความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 33 น้ำตาลทรายของกลางจึงไม่ริบ

พิพากษายืน