คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 39/2480

ในศาลชั้นต้นจำเลยมิได้ ยกข้อวิกลจริตขึ้นต่อสู้จะยกข้อวิกลจริตขึ้นต่อสู้ในชั้นศาลอุทธรณ์ไม่ได้ จำเลยทำผิดในเวลาวิกลจริตหรือไม่นั้น เป็นปัญหาข้อเท็จจริงและไม่เป็นปัญหาเกี่ยวกับความสงบเรียบร้อยของประชาชน

จำเลยต้องหาว่าฆ่าคนตายโดยเจตนาจำเลยต่อสู้ว่าทำโดยบันดาลโทษะ

ศาลชั้นต้ลงโทษจำเลยฐานฆ่าคนตายตาม ม.๒๔๙-๕๙ ให้จำคุก ๒๐ ปี

จำเลยอุทธรณ์และกล่าวว่าจำเลยกระทำผิดในเวลาวิกลจริต

ศาลอุทธรณวินิจฉัย ข้อที่จำเลยอ้างจำเลยเป็นคนวิกลจริตแลศาลชั้นต้นไม่ให้แพทย์ตรวจจำเลยซึ่งจำเลยอ้างว่าเป็นข้อกฎหมายนั้น ศาลอุทธรณ์เห็นว่าเป็นปัญหาข้อเท็จจริงซึ่งจำเลยจะต้องสืบมาในศาลชั้นต้น แต่จำเลยมิได้นำสืบพึ่งอ้างชึ้นในชั้นศาลอุทธรณ์ ข้อเถียงของจำเลยฟังไม่ขึ้น ทั้งไม่เป็นปัญหาเกี่ยวกับความสงบเรียบร้อยของประชาชน จึงคงพิพากษายืนตามศาลเดิม

ศาลฎีกาตัดสินยืนตาศาลอุทธรณ์