คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 391/2521

จำเลยรู้ว่ากระบือของผู้เสียหายที่ถูกคนร้ายลักไปอยู่กับคนร้าย จำเลยเรียกค่าไถ่กระบือจากผู้เสียหายโดยผู้เสียหายยังไม่ได้ขอร้องให้จำเลยไปไถ่กระบือ ทั้งก่อนที่จะตกลงกันจำเลยยังทำหลักฐานเป็นหนังสือให้ผู้เสียหายลงชื่อไว้ว่าไม่เอาเรื่องกันแล้วจำเลยรับเงินจากผู้เสียหายและพาผู้เสียหายกับพวกไปเอากระบือคืน คนร้ายรับเงินจากจำเลยตามจำนวนที่จำเลยเรียกร้องมาโดยไม่ได้โต้แย้ง แล้วคนร้ายไปเอากระบือมาคืนให้ดั่งนี้แสดงว่าจำเลยรู้เห็นเป็นใจกับคนร้ายเรียกเอาเงินค่าไถ่กระบือจากผู้เสียหาย การกระทำของจำเลยจึงเป็นการช่วยเหลือคนร้ายจำหน่ายทรัพย์ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 357

โจทก์ฟ้องว่า มีคนร้ายลักกระบือ 1 ตัวของนายวิเชียร ชะอุ่มประโคนผู้เสียหายไป ต่อมาจำเลยนำกระบือดังกล่าวมามอบให้ผู้เสียหาย โดยผู้เสียหายให้ค่าไถ่แก่จำเลยเป็นเงิน 2,000 บาท ทั้งนี้โดยจำเลยลักเอากระบือไปหรือมิฉะนั้นจำเลยรับและช่วยจำหน่ายกระบือของผู้เสียหายให้คนร้ายโดยรู้ว่าเป็นกระบือที่ถูกลักมา ขอให้ลงโทษตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 335, 357

จำเลยให้การปฏิเสธ

ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 357 จำคุก 2 ปี

จำเลยอุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์พิพากษากลับ ให้ยกฟ้อง

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า การที่ผู้เสียหายยังไม่ทันจะขอร้องให้จำเลยไปไถ่กระบือจำเลยก็บอกว่าอยากได้กระบือให้เอาเงินมาไถ่ 2,000 บาท จำเลยรู้ว่ากระบือของผู้เสียหายอยู่กับใคร รู้ถึงจำนวนเงินค่าไถ่ที่คนร้ายเรียกร้อง ทั้งก่อนที่จะตกลงกันจำเลยยังทำหลักฐานเพื่อคุ้มครองจำเลยและคนร้ายอีกด้วย โดยให้ผู้เสียหายลงชื่อในหนังสือว่า ไม่เอาเรื่องกัน เป็นการบีบบังคับโดยทางอ้อมไม่ให้ผู้เสียหายไปแจ้งความจำเลยรับเงินจากผู้เสียหายแล้วพาผู้เสียหายกับพวกไปเอากระบือจากคนร้ายคนร้ายรับเงินจากจำเลยตามจำนวนที่จำเลยเรียกร้องจากผู้เสียหายโดยไม่โต้แย้งแล้วคนร้ายก็ไปเอากระบือมาคืนให้ จำเลยมิได้นำสืบปฏิเสธว่าไม่รู้จักคนร้าย ไม่ได้รับเงินจากผู้เสียหายไปให้คนร้าย ทั้งยังรับว่าที่ไม่ได้เรียกให้ตำรวจจับคนร้าย เพราะผู้เสียหายไม่เอาเรื่อง พฤติการณ์ดังกล่าวมาแสดงว่าจำเลยรู้เห็นเป็นใจกับคนร้ายเรียกเอาเงินค่าไถ่จากผู้เสียหาย การกระทำของจำเลยจึงเป็นการช่วยเหลือคนร้ายจำหน่ายทรัพย์ ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 357 ฯลฯ

พิพากษากลับ ให้ลงโทษจำเลยไปตามคำพิพากษาศาลชั้นต้น