คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 393/2480

เมื่อศาลเห็นสมควรจะเรียกอะไรมาเป็นพะยานหลักฐานเพื่อประกอบพิจารณาคดี ก็อยู่ในอำนาจของศาลที่จะกระทำได้ การครอบครองทรัพย์สินโดยอาศัยอำนาจของผู้อื่นแม้จะเป็นเวลานานเท่าใดก็ไม่ได้กรรมสิทธิ

อายุความฟ้องเรียกทรัพย์ที่เช่าคืนมีกำหนด 10 ปี

ได้ความว่าเมื่อประมาณ ๔ ปีมาแล้วจำเลยได้เช่าเรือเอี้ยมจุ๊นของโจทก์ไปบรรทุกหิน แล้วจำเลยกลับลงชื่อเป็นเจ้าของเสียเองโจทก์จึงฟ้องเรียกเรือคืนจากจำเลยอยู่

ศาลล่างทั้ง ๒ ฟังว่าเรือรายพิพาทเป็นของโจทก์ พิพากษาให้จำเลยคืนเรือให้โจทก์

จำเลยฎีกาว่า การที่ศาลเรียกใบทะเบียนเรือจากจำเลยโดยไม่มีใครอ้างเป็นการผิดกระบวนพิจารณา แลว่าเรือตกมาอยู่แก่จำเลย ๖-๗ ปี จำเลยย่อมได้กรรมสิทธิ

ศาลฎีกาเห็นว่า ศาลจะเรียกหลักฐานอะไรมาเป็นพะยานของศาลก็ได้ ไม่ผิดกระบวนพิจารณา และเห็นว่าจำเลยครอบครองเรือโดยอำนาจโจทก์ แม้จะเกิน ๕ ปีก็ไม่ได้กรรมสิทธิ แลคดีนี้โจทก์ก็เรียกเรือคืนลายในกำหนดอายุความ ๑๐ ปีจึงพิพากษายืนตามศาลอุทธรณ์