คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 395/2502

เจ้าหนี้ส่งมอบกระดาษรายพิพาทให้ลูกหนี้เพื่อเอาไปพิมพ์แบบเรียนจำหน่าย ดังนี้เป็นการทำเพื่ออุตสาหกรรมของลูกหนี้ต้องตามบัญญัติยกเว้นไว้ใน ป.พ.พ. มาตรา 165 (1) ไม่ต้องคำนึงถึงอายุความ 2 ปี

การโอนสิทธิเรียกร้องระหว่างผู้โอนกับผู้รับโอนหนี้ มีเงื่อนไขว่า ถ้าผู้รับโอนไม่ได้รับชำระหนี้จากลูกหนี้ ให้ผู้รับโอนสิทธิเลือกเรียกร้องเอาจากผู้โอนหรือลูกหนี้ได้ ดังนี้เป็นการโอนหนี้กันโดยแท้จริงแล้ว เป็นแต่เพียงผู้โอนตกลงประกันหนี้รายนี้ของลูกหนี้ไว้ด้วยเท่านั้น

(ประชุมครั้งใหญ่ครั้งที่ 1/2502)

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยได้ซื้อเชื่อกระดาษจากนายลิ้ม ต่อมานายลิ้มได้โอนสิทธิเรียกร้องการรับชำระหนี้ให้โจทก์และจำเลยได้ตอบยินยอมและรับรองการโอนรายนี้แล้ว ภายหลังโจทก์ได้ขอรับเงิน โจทก์ตอบเป็นเชิงปฏิเสธโจทก์จึงฟ้องเรียกเงินพร้อมทั้งดอกเบี้ย

จำเลยให้การรับว่าเป็นหนี้นายลิ้นจริง แต่มิใช่เพื่อการอุตสาหกรรม การโอนสิทธิเรียกร้องนี้มีเงื่อนไขว่า ถ้าโจทก์ไม่ได้รับชำระหนี้ จากจำเลยภายใน ๖ เดือน ก็ให้โจทก์มีสิทธิเลือกจะเอาชำระหนี้จากจำเลยหรือนายลิ้ม และคดีโจทก์ขาดอายุความ

ศาลชั้นต้นพิพากษาให้จำเลยชำระเงินตามฟ้อง

จำเลยอุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

จำเลยฎีกา

ศาลฎีกาได้วินิจฉัยโดยที่ประชุมใหญ่ว่า ข้อเท็จจริงปรากฏว่านายลิ้มลงกระดาษให้จำเลยเพื่อพิมพ์หนังสือเรียนจำหน่ายการส่งมอบกระดาษเพื่อเอาไปจัดการผลิตหนังสือขึ้นจำหน่ายเช่นนี้ เป็นการทำเพื่ออุตสาหกรรมของจำเลย ต้องด้วยข้อยกเว้นในมาตรา ๑๖๕ (๑) แล้ว

ส่วนการโอนสิทธิเรียกร้องระหว่างนายลิ้มกับโจทก์นั้นเป็นการโอนโดยแท้จริงเป็นแต่เพียงนายลิ้มตกลงประกันหนี้รายนี้ของจำเลยไว้ด้วยเท่านั้น

พิพากษายืน