คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 396/2477

ลักษณพะยาน ความจะขอสืบหักล้างกรมธรรม์สัญญาได้เพียงไร จำเลยทำ กรมธรรม์สัญญาจำนองไว้กับโจทก์ จำเลย+ว่าได้ทำไว้จริง แต่+ขอนำสืบว่าไม่ได้รับเงินเพราะได้สมรู้กับโจทก์ทำ+เพื่อฉ้อเจ้าหนี้ของจำเลย+นี้ ย่อมนำสืบได้

คดีนี้จำเลยได้ทำกรมธรรม์สัญญาจำนองไว้กับโจทก์จำเลยผิดสัญญา โจทก์จึงฟ้องขอให้ใช้ต้นเงินแลดอกเบี้ย

จำเลยให้การว่ากรมธรรม์สัญญาจำนอง +๔ ฉะบบับนี้จำเลยได้ทำให้โจทก์ไว้จริง แต่จำเลยไม่ได้รับเงินเพราะได้สมรู้กับโจทก์ทำขึ้นเพื่อฉ้อเจ้าหนี้จำเลย

ศาลล่างทั้ง ๒ พิพากษาว่าจำเลยจะนำพะยานมาสืบตามข้อต่อสู้ไม่ได้ ให้จำเลยใช้เงินแก่โจทก์

จำเลยฎีกาว่าจำเลยนำพะยานมาสืบตามข้อต่อสู้ได้ตามประมวลแพ่ง ฯ มาตรา ๑๑๘

ศาลฎีกาเห็นว่าฎีกาจำเลยฟังขึ้นเพราะถ้าจริงคู่กรณีสมรู้ทำกันขึ้นเพื่อเจตนาลงแล้วสัญญานี้ก็เป็นโมฆะ จึงพิพากษาให้ศาลเดิมสืบพะยานโจทก์จำเลยแล้วตัดสินไปตามรูปความ