ได้ความว่าผู้ตายเปนภรรยาน้อยของจำเลย ในวันเกิดเหตุจะด้วยเหตุอันใดไม่ปรากฏ ผู้ตายได้ด่าจำเลยให้ไปหาภรรยาหลวง ผู้ตายได้ด่าและไล่ซ้ำ ๆ อยู่ เช่นนี้หลายครั้ง จำเลยได้เอาไม้ตีศีร์ษะผู้ตายล้มลงแล้วจับข้อมือลากเข้าไปในดงงา แล้วหยิบไม้ไผ่สดอีกท่อนหนึ่งตีผู้ตายจนเงียบเสียงผู้ตายอยู่ได้ประเดี๋ยวหนึ่งก็ขาดใจตาย ผู้ตายมีบาดแผล ๓ แห่ง คือ กะดูกคอหัก ตาขวาซ้ำดำเต็มเบ้าตา และเหนือหูขวาและท้ายทอยซ้ำดำ
ศาลฎีกาตัดสินว่าบาดแผลและไม้ทั้ง ๒ อันที่จำเลยใช้ตีผู้ตายประกอบกับพฤตติการ์และกิริยาที่จำเลยทำเปนเครื่องชี้ให้เห็นว่าจำเลยมีเจตนาฆ่าผู้ตายตามมาตรา ๒๔๙ ให้จำคุก ๑๕ ปี แต่การที่ผู้ตายด่าจำเลยและไล่ไม่หยุดหย่อนเป็นการยั่วโทษะตามมาตรา ๕๕ จึงลดโทษให้อีกกึ่งหนึ่งด้วย