คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 402/2496

กฎหมายลักษณะอาญามาตรา 285 นั้น เป็นบทยกเว้นโทษให้แก่คู่ความ เพื่อเปิดโอกาสให้คู่ความได้ดำเนินคดีได้เต็มที่และเป็นข้อยกเว้นโทษของมาตรา 116 ด้วยถ้าการหมิ่นประมาทเจ้าพนักงานตามมาตรา 116 นั้นมีมูลฐานมาจากความผิดตามมาตรา 282

จำเลยแก้อุทธรณ์ที่อัยการโจทก์อุทธรณ์แม้ถ้อยคำที่จำเลยใช้ในคำแก้อุทธรณ์นั้น จะไม่สมควรหลายแห่งแต่เมื่อยังเป็นเรื่องที่ได้รับยกเว้นตามมาตรา 285 แล้วจำเลยก็ยังไม่ผิด

คดีนี้ โจทก์ฟ้องว่า จำเลยทำคำแก้อุทธรณ์มีข้อความหมิ่นประมาทนายอมร อินทรกำแหง ซึ่งเป็นอัยการจังหวัดนครสวรรค์ ขอให้ลงโทษตามกฎหมายลักษณะอาญา มาตรา 116

ศาลชั้นต้นพิพากษายกฟ้อง

โจทก์อุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

โจทก์ฎีกาในข้อกฎหมาย

ศาลฎีกาตรวจสำนวนแล้ว เห็นว่ากฎหมายลักษณะอาญา มาตรา 285 นั้นเป็นบทยกเว้นโทษให้แก่คู่ความเพื่อเปิดโอกาสให้คู่ความได้ดำเนินคดีได้เต็มที่ แม้คำว่าหมิ่นประมาทเจ้าพนักงานตาม มาตรา 116 มีความหมายกว้างกว่า คำว่าหมิ่นประมาทตามมาตรา 282 แต่การหมิ่นประมาทตามมาตรา 282 ก็เป็นมูลฐานของความผิดตามมาตรา 116 ด้วยมูลหนึ่ง คือถ้ามีการหมิ่นประมาทตามมาตรา 282 และผู้ถูกหมิ่นประมาทเป็นเจ้าพนักงานผู้หมิ่นประมาทก็อาจผิดตามมาตรา 116 ได้ ฉะนั้นเมื่อมาตรา 285 ยกเว้นโทษความผิดฐานหมิ่นประมาทในมาตรา 282 อันเป็นมูลฐานแล้วจึงย่อมจะยกเว้นโทษหมิ่นประมาทตามมาตรา 116 ด้วยในเมื่อการหมิ่นประมาทนั้นมีมูลฐานมาจากความผิดตามมาตรา 282

ถ้อยคำของจำเลยที่ใช้ในคำแก้อุทธรณ์ตามสำเนาท้ายฟ้องของโจทก์อันเป็นมูลให้โจทก์ฟ้องคดีนี้นั้น เห็นว่า แม้ถ้อยคำที่จำเลยใช้ในคำแก้อุทธรณ์นั้นจะไม่สมควรหลายแห่ง ซึ่งจำเลยอาจจะกล่าวให้ได้ความเช่นเดียวกันได้ด้วยถ้อยคำสุภาพกว่าเก่า แต่ก็ยังเป็นเรื่องที่ได้รับความยกเว้นของมาตรา 285

จึงพิพากษายืน