คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 4056/2529

ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 350 ศาลอุทธรณ์พิพากษากลับให้ยกฟ้อง โจทก์ฎีกา ระหว่างการพิจารณาของศาลฎีกาโจทก์ขอถอนฟ้อง เมื่อเป็นความผิดต่อส่วนตัว โจทก์ย่อมถอนฟ้องได้ก่อนคดีถึงที่สุด เมื่อศาลฎีกาอนุญาตให้โจทก์ถอนฟ้องได้ สิทธินำคดีอาญามาฟ้องของโจทก์ย่อมระงับไปตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 39(2)ศาลฎีกาสั่งจำหน่ายคดี

ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยที่ 3 มีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 350, 83 จำคุก 4 เดือน ศาลอุทธรณ์พิพากษากลับ ให้ยกฟ้องโจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาวินิจฉัยข้อกฎหมายว่า "ปรากฏว่าในระหว่างการพิจารณาของศาลฎีกา โจทก์ได้ยื่นคำร้องลงวันที่ 12 พฤศจิกายน 2529ขอถอนฟ้องจำเลยที่ 3 และศาลชั้นต้นสอบจำเลยที่ 3 แล้วแถลงไม่คัดค้านเห็นว่าคดีนี้เป็นความผิดส่วนตัว โจทก์ย่อมถอนฟ้องได้ก่อนคดีถึงที่สุดตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 35 วรรค 2 จึงอนุญาตให้โจทก์ถอนฟ้องจำเลยที่ 3 ได้สิทธินำความอาญามาฟ้องจำเลยที่ 3 ของโจทก์ย่อมระงับไปตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 39(2) ให้จำหน่ายคดีเสียจากสารบบความของศาลฎีกา"