คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 407/2472

การที่พวกปล้นใช้ปืนยิงผู้มาช่วยเหลือเจ้าทรัพย์ตาย ยังไม่เปนเหตุพอจะถือว่ามีเจตนาตั้งใจฆ่าคนมาแต่แรก จะลงโทษตาม ม.250 ไม่ได้ตัวการ ไม่ปรากฎคนฆ่า ศาลลงโทษเท่ากัน

ข้อเท็จจริงได้ความว่าจำเลยกับพวกเปนผู้ร้ายปล้นบ้าน ม. พวกของจำเลยได้ใช้ปืนยิง บ. ซึ่งวิ่งมาช่วยเหลือเจ้าทรัพย์ตาย

ศาลเดิมตัดสินว่าจำเลยมีความผิดตามมาตรา ๓๐๑ ตอน ๓ ให้จำคุกตลอดชีวิต และให้ใช้ทรัพย์แก่เจ้าทรัพย์

ศาลอุทธรณ์ตัดสินแก้ว่าควรวางบทมาตรา ๒๕๐ และ ๓๐๑ ลงโทษแก่จำเลย เพราะจำเลยจัดพวกดักทางอยู่ข้างนอก และพวกของจำเลยได้ยิง บ.พวกเจ้าทรัพย์ตาย และให้ลดโทษตามมาตรา ๕๙ ลงคงจำคุกจำเลยตลอดชีวิต

ศาลฎีกาเห็นว่า ทางพิจารณาไม่ได้ความชัดว่าจำเลยตั้งใจจะฆ่าเจ้าทรัพย์หรือคนใดมาแต่แรก หรือจัดวางคนไว้ให้คอยประหารผู้ที่มาช่วยเจ้าทรัพย์ และในเรื่องนี้จำเลยอาจไม่รู้ว่าพวกของจำเลยคนใดเปนผู้ลงมือยิง บ.ก็ได้ จะวางบทมาตรา ๒๕๐ ลงโทษแก่จำเลยไม่ควร จึ่งตัดสินแก้ศาลอุทธรณ์ให้ลงโทษจำเลยตามศาลเดิม