คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 407/2544

คู่ความตกลงกันให้ศาลตั้งผู้เชี่ยวชาญ 1 คน โจทก์ตั้ง 1 คน และจำเลยตั้ง 1 คน ร่วมกันตรวจสอบชี้ขาดว่าสามารถซ่อมแซมเสาเข็มต้นที่ 167 ให้ได้ดีเป็นปกติได้มาตรฐานเหมือนเสาเข็มต้นอื่นที่โจทก์ส่งมอบงานให้จำเลยแล้วหรือไม่ ถ้าเสียงข้างมากบอกว่าซ่อมไม่ได้โจทก์จะถอนฟ้อง หากเสียงข้างมากบอกว่าซ่อมได้ จำเลยจะจ่ายเงินประกันผลงานให้โจทก์ เมื่อเสียงข้างมากของผู้เชี่ยวชาญมีความเห็นว่าซ่อมไม่ได้ โจทก์จึงต้องถอนฟ้องไปตามข้อตกลง การที่โจทก์ไม่ถอนฟ้องภายในเวลาที่ศาลกำหนด จึงเป็นการเพิกเฉยไม่ดำเนินคดีภายในเวลาที่ศาลกำหนดไว้ อันเป็นการทิ้งฟ้องตาม ป.วิ.พ. มาตรา 174 (2)

คดีสืบเนื่องมาจากโจทก์ฟ้องขอให้บังคับจำเลยทั้งสองร่วมกันชำระเงิน 2,319,661.87 บาท พร้อมดอกเบี้ยอัตราร้อยละ 7.5 ต่อปี ของต้นเงิน 1,942,817.07 บาท นับถัดจากวันฟ้องจนกว่าจะชำระเสร็จแก่โจทก์ และให้จำเลยทั้งสองร่วมกันคืนหนังสือค้ำประกันของธนาคารนครหลวงไทย จำกัด (มหาชน) สำนักงานใหญ่ เลขที่ LG 520/2537 ลงวันที่ 15 กุมภาพันธ์ 2537 ที่โจทก์ให้ไว้เป็นประกันการปฏิบัติงานแก่โจทก์

ระหว่างพิจารณา ศาลชั้นต้นมีคำสั่งให้โจทก์ดำเนินการถอนฟ้องตามที่ตกลงกันไว้ในรายงานกระบวนพิจารณาฉบับลงวันที่ 9 กันยายน 2541 ภายใน 15 วัน แต่โจทก์ไม่ดำเนินการภายในกำหนดเวลาดังกล่าว ศาลชั้นต้นจึงถือว่าโจทก์ทิ้งฟ้องและสั่งจำหน่ายคดีโจทก์จากสารบบความ

โจทก์อุทธรณ์คำสั่ง

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน ค่าฤชาธรรมเนียมชั้นอุทธรณ์ให้เป็นพับ

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า ตามรายงานความเห็นของผู้เชี่ยวชาญศาลทางด้านวิศวกรโยธา เสียงข้างมากของผู้เชี่ยวชาญที่ทำการตรวจสอบมีความเห็นว่า เสาเข็มต้นที่ 167 ซ่อมแซมให้ดีเป็นปกติได้มาตรฐานเหมือนเสาเข็มขนาดเดียวกันกับต้นอื่นที่โจทก์ได้ส่งมอบงานให้จำเลยทั้งสองแล้วไม่ได้ โจทก์จึงต้องถอนฟ้องไปตามข้อตกลงที่ระบุไว้ในรายงานกระบวนพิจารณาลงวันที่ 9 กันยายน 2541 ข้อ 3 การที่โจทก์ไม่ถอนฟ้องไปภายในกำหนดเวลา 15 วัน นับแต่วันที่ 25 ธันวาคม 2541 ซึ่งศาลกำหนดไว้ในรายงานกระบวนพิจารณาฉบับลงวันที่ 25 ธันวาคม 2541 จึงเป็นการเพิกเฉยไม่ดำเนินคดีภายในเวลาที่ศาลเห็นสมควรกำหนดไว้อันเป็นการทิ้งฟ้องตาม ป.วิ.พ. มาตรา 174 (2) ที่ศาลล่างทั้งสองให้จำหน่ายคดีจากสารบบความ จึงชอบด้วยเหตุผลแล้ว ฎีกาของโจทก์ฟังไม่ขึ้น

พิพากษายืน ค่าฤชาธรรมเนียมชั้นฎีกาให้เป็นพับ.