คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 409/2481

ศาลชั้นต้นสั่งงดสืบพะยานโจทก์แล้วพิพากษายกฟ้องศาลอุทธรณ์กลับให้ศาลชั้นต้นดำเนินการพิจารณาต่อไป คำสั่งของศาลอุทธรณ์เช่นนี้ ไม่เป็นคำสั่งระหว่างพิจารณา จำเลยฎีกาได้

อ้างฎีกาที่ 1654/2479

โจทก์ฟ้องหาว่าจำเลยร้องเรียนเท็จให้การเท็จ ทำให้เสื่อมเสียอิศศรภาพและลักทรัพย์

ในชั้นไต่สวนมูลฟ้องศาลชั้นต้นเรียกสำนวนการสอบสวนชั้นอำเภอมาพิจารณาแล้วมีคำสั่งงดสืบพะยานโจทก์และให้ยกฟ้อง

ศาลอุทธรณ์พิพากษากลับให้ศาลชั้นต้นดำเนินการไต่สวนต่อไป

จำเลยฎีกา

ศาลฎีกาตัดสินว่าข้อเท็จจริงตามที่โจทก์กล่าวอ้างในคำฟ้องเป็นเรื่องซึ่งโจทก์ต้องนำสืบจะถือเอาสำนวนการสอบสวนมาเป็นเหตุตัดสำนวนมิให้โจทก์สืบพะยานอื่นประกอบคำฟ้องของโจทก์ยังมิชอบ เรื่องเช่นนี้ศาลฎีการับวินิจฉัยได้ ไม่ถือว่าเป็นคำสั่งระหว่างพิจารณาตามนัยฎีกาที่ ๑๖๔๕/๒๔๗๙ แต่ฎีกาที่ ๖๗๔/๒๔๗๙ ที่โจทก์อ้างมารูปคดีไม่ตรงกับเรื่องนี้ ในที่สุดพิพากษายืนตามศาลอุทธรณ์