คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 409/2492

การที่เจ้าพนักงานสมคบกับราษฎรร่วมกันกระทำผิดฐานใช้อำนาจและตำแหน่งหน้าที่ในทางทุจริต ราษฎรย่อมมีผิดฐานสมรู้

คดีโจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษฐานเป็นตัวการ ทางพิจารณาได้ความว่ามีผิดฐานสมรู้ ศาลก็ลงโทษได้

(อ้างฎีกา 620/2490)

ความว่า จำเลยที่ 1 เป็นเจ้าพนักงานสมคบกับจำเลยที่ 2 ซึ่งเป็นราษฎร กระทำผิดกฎหมายฐานใช้อำนาจและตำแหน่งหน้าที่ในทางทุจริต และฐานทำให้เสื่อมเสียอิสระภาพ โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษ ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์พิพากษาว่าจำเลยทั้งสองมีผิดตามกฎหมายลักษณะอาญา มาตรา 136, 145 ที่แก้ไขเพิ่มเติม และมาตรา 270 ให้รวมกระทงโทษจำคุกคนละ 5 ปี

จำเลยที่ 2 ฎีกาว่า จำเลยไม่ควรผิดตามมาตรา 136, 145 เพราะจำเลยไม่ใช่เจ้าพนักงาน

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า การที่เจ้าพนักงานสมคบกับราษฎรร่วมกันกระทำผิด ฐานใช้อำนาจและตำแหน่งหน้าที่ในทางทุจริตนี้ ราษฎรย่อมมีผิดฐานสมรู้ แม้โจทก์จะฟ้องขอให้ลงโทษฐานตัวการ ศาลก็ลงโทษฐานสมรู้ได้

พิพากษาแก้ว่า จำเลยที่ 2 มีผิดตามกฎหมายลักษณะอาญา มาตรา 270และมาตรา 136, 145 ที่แก้ไขเพิ่มเติมประกอบกับมาตรา 65 ให้จำคุก 3 ปี 4 เดือนนอกจากนี้คงยืน