คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 41/2472

ลูกจ้าง การเปนลูกจ้างหรือไม่แล้วแต่ข้อเท็จจริงเปนเรื่อง ๆ ไปวิธีพิจารณาน่าที่นำสืบ

คดีนี้ศาลเดิมตัดสินว่า ช.มีผิดฐานลักทรัพย์ของ บ.ตามมาตรา ๒๙๓

ศาลอุทธรณ์เห็นว่า ช.เปนลูกจ้าง บ.ต้องมีผิดฐานลูกจ้างลักทรัพย์ของนายตามมาตรา ๒๙๔ ข้อ ๕

ศาลฎีกาเห็นว่า เรื่องนี้โจทก์ไม่นำสืบให้ได้ความว่า ช.เปนลูกจ้างประจำ หรือเปนลูกจ้างกันมาช้านานเพียงไร คงได้ความแต่เพียงว่า ช.เปนลูกจ้างรายวันทำการงานอยู่กับ บ.คือเช้าไปเย็นกลับ แลรับค่าจ้างเปนรายวันดังนี้ จึงต้องฟังว่า ช.เปนลูกจ้างทำงานชั่งครั้งคราวเท่านั้น เมื่อมาลักทรัพย์นอกเวลาทำงานเช่นนี้ จะใช้มาตรา ๒๙๔ ข้อ ๕ ยังไม่ถนัดจึงตัดสินยืนตามศาลเดิม