คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 412/2489

การเล่นการพะนันถั่วนั้น คนเขี่ยเบี้ยนั้นไม่จำเป็นต้องเป็นพวกเจ้ามือ อาจเป็นลูกค้าก็ได้และไม่เรียกคนเเขี่ยเบี้ยว่าหัวเบี้ยอันเป็นพวกของเจ้ามือ เพราะหัวเบี้ยมีหน้าที่รับกินรับใช้แทนเจ้ามือเท่านั้น

คดีนี้ ศาลชั้นต้นพิพากษาลงโทษจำเลยฐานลักเล่นการพะนันทั่ว เว้นแต่ตัวนายแดงกับพวกบางคนให้ยกฟ้อง

โจทก์อุทธรณ์ขอให้ลงโทษนายแดง กับพวก ศาลอุทธรณ์พิพากษายกให้ลงโทษนายแดงกับพวกด้วย

นายแดง กับพวกฎีา

ศาลฎีกาคงฟังข้อเท็จจริงยืนตามศาลอุทธรณ์ในส่วนตัวจำเลยอื่น ๆ ที่ฎีกาขี้นมานั้น ส่วนคดีสำหรับตัวนายแดงนั้นโจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษฐานเป็นลูกค้า โจทก์มีพะยานยืนยันว่านายแดงได้เข้าเล่นด้วย แต่เนื่องด้วยพะยานบางปากว่านายแดงเขี่ยเบี้ยด้วย ศาลชั้นต้นจึงเห็นว่า คำพะยานในข้อนี้แตกต่างกันในข้อสำคัญ เพราะเมื่อเขี่ยเบี้ยก็เรียกว่าหัวเบี้ย ซึ่งเป็นพวกของเจ้ามือไม่ใช่คนแทง ศาลฎีกาเห็นด้วยข้อวินิจฉัยของศาลอุทธรณ์ที่ว่า คนเขี่ยเบี้ยนั้นอาจเป็นลูกค้าหรือเจ้ามือก็ได้ ไม่เรียกว่าตัวเบี้ย หน้าที่ของหัวเบี้ยก็คือคอยรับกินรับใช้แทนเจ้ามือ คำพะยานโจทก์ในข้อนี้จึงไม่แตกต่างกัน จึงพิพากษายืนตามศาลอุทธรณ์