คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 413/2475

ผัวเมีย

กู้หนี้

ภรรยากู้หนี้สามีพูดขอผัดชำระ เรียกว่าสามีให้สัตยาบันรับรอง การให้สัตยาบันในเรื่องเงินนี้ไม่ต้องทำเป็นหนังสือก็ใช้ได้

พ.ร.บ.ฎีกาอุทธรณ์ พฤติการณ์อย่างไรจะเรียกว่าให้สัตยาบันโดยชอบด้วยกฎหมาย เป็นปัญหาข้อกฎหมาย

จำเลยแพ้ความโจทก์เรื่องหนี้สินเงินกู้ โจทก์ส่งทรัพย์ที่จำเลยวางประกันต่อศาล ศาลประกาศขายทอดตลาด

ผู้ร้องเป็นสามีจำเลยร้องขัดทรัพย์ว่าสินบริคณห์ จำเลยมิได้รับอนุญาตจากผู้ร้อง โจทก์รับว่าเป็นสินบริคณห์จริง แต่ผู้ร้องทราบแลยินยอม

แต่ได้ความว่าเมื่อจำเลยผิดนัดชำระหนี้ โจทก์ได้ไปทวงถาม ผู้ร้องได้ขอผัดการชำระหนี้จำเลยทำไว้

ศาลฎีกาเห็นว่าผู้ร้องได้ให้สัตยาบันรับรองหรือนุญาตในการกระทำของจำเลยแล้ว การกระทำของจำเลยย่อมสมบูรณ์ตาม ม. ๑๓๙ ผู้ร้องจะร้องขัดทรัพย์ไม่ได้ ส่วนที่ผู้ร้องเถียงว่าการรับรองต้องทำเป็นหนังสือจึงจะนับว่าเป็นสัตยาบันอันชอบนั้น เห็นว่าไม่มีกฎหมายบังคับว่าต้องทำเป็นเอกสาร ดังนั้น จะรับรองด้วยวาจาก็ใช้ได้