คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 414/2492

แร่ที่จำเลยร่อน มี และซื้อโดยฝ่าฝืนกฎหมายจะถูกริบหรือไม่นั้นต้องวินิจฉัยตามกฎหมายว่าด้วยการทำเหมืองแร่ จะนำกฎหมายลักษณะอาญา มาตรา 27 มาใช้หาได้ไม่ กฎหมายเรื่องการทำเหมืองแร่ ไม่ได้บัญญัติให้ริบ

โจทก์ฟ้องว่า จำเลยร่อนแร่ มีแร่ และซื้อแร่ฝ่าฝืนกฎหมายขอให้ลงโทษและริบแร่ของกลาง ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์ลงโทษจำเลยตามพระราชบัญญัติการทำเหมืองแร่ 2461 มาตรา 7, 12 พระราชบัญญัติการทำเหมืองแร่ แก้ไขเพิ่มเติม 2474 มาตรา 5, 20 พระราชบัญญัติว่าด้วยวิธีการเก็บค่าภาคหลวงแร่ 2486มาตรา 14, 16 พระราชบัญญัติสำรวจปริมาณแร่ดีบุกในครอบครอง พ.ศ. 2489 มาตรา 5, 10 กฎหมายลักษณะอาญา มาตรา 59 คงปรับ 310 บาท และคืนแร่ของกลางแก่จำเลย

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า แร่ของกลางจะถูกริบหรือไม่นั้นต้องวินิจฉัยตามกฎหมายเรื่องการทำเหมืองแร่ จะนำกฎหมายลักษณะอาญา มาตรา 27 มาใช้หาได้ไม่ กฎหมายเรื่องการทำเหมืองแร่ไม่ได้บัญญัติให้ริบ

พิพากษายืน